Τα Κρυστάλλινα Παιδιά έχουν ένα σκοπό, και θέλουν να πουνε σε όλους όσους ακούνε ότι ο σκοπός είναι: να επιστρέψουν στην ανθρωπότητα την ανιδιοτελή αγάπη και να βοηθήσουν στην εγκαθίδρυση της παγκόσμιας ειρήνης.

Έχουμε ως μεγαλύτεροι την υποχρέωση να τους βοηθήσουμε στην υλοποίηση των στόχων αυτών και να τους σεβόμαστε για αυτό που είναι και για αυτό που θα κάνουν.

Τα Κρυστάλλινα Παιδιά έχουν στη μνήμη τους συνειδητή .........της σοφίας των αιώνων,

και μας το δίνουν χωρίς αντάλλαγμα.

Τι θα κάνουμε εμείς;

Θα ακούσουμε τα μηνύματα τους, και θα εφαρμόσυμε τη σοφία των αιώνων στην παρούσα ζωή μας, στο περιβάλλον και στον κόσμο μας;

Ή θα επιλέξουμε να μείνουμε απαθείς , κλείνοντας όλες τις πόρτες για τα παιδιά μας;

Τα παιδιά είναι το μέλλον μας.

Ένα μέλλον για το οποίο τα παιδιά μας έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν μια μεγάλη αλλαγή για το κοινό καλό της ανθρωπότητας Μακάρι να μπορούσαμε να ακούσουμε αυτά που έχουν να μας πουν.

...ας τα τιμήσουμε και γαλουχήσουμε και ας αποδεχτούμε ότι κάποιες φορές γνωρίζουν περισσότερα από εμάς.

Ας μην αγνοήσουμε τις πιθανότητες μιας απώτερης αλήθειας επειδή απλά δεν την καταλαβαίνουμε.

Αντιθέτως, ας είμαστε ανοιχτοί στην εξερεύνηση αυτών των υπέροχων δώρων με τα παιδιά μας.

Δεν υπάρχει λόγος να τα φοβόμαστε!

Προικισμένα καθώς είναι, είναι τα παιδιά μας, και τα μηνύματά τους δεν είναι καινούρια –απλά θαυμάσια πράγματα

τα οποία οι περισσότεροι από εμάς έχουν ξεχασει.

Επί τη ευκαρία, αν ο Ιησούς επέστρεφε στη Γη είστε σίγουροι ότι θα τον αναγνωρίζετε;

Ή οι Φαρισαίοι των καιρών μας, θα επέλεγαν ακόμη μία φορά, να τον σταυρώσουν; Για δεύτερη φορά...

Εν πάσει περιπτώσει, κύριε Antoine de Saint Exupéry: o Mικρός Πρίκηπας επέστρεψε... και τώρα είμαστε χιλιάδες!...

Και αυτό ήθελα να σας πω

παιδιών indigo

http://skotinoprosopo.blogspot.be/2012/07/indigo-83.html

Οι απανταχού λάτρεις της συνωμοσιολογίας, του εξωπραγματικού και τού παρά­δοξου θα τρίβουν σίγουρα τα χέρια τους με τη στροφή της θεματολογίας του «συμπα­θούς» τηλεπαρουσιαστή κ. Κώστα Χαρδαβέλλα, που πριν λίγα χρόνια ξεκίνησε με τις «Πύλες του ανεξήγητου» και σήμερα συνεχίζει με τον «Αθέατο κόσμο». Βέβαια, εκείνοι που χαίρονται ιδιαιτέρως είναι οι απανταχού αποκρυφιστές και νεοεποχίτες, που μέσα από την «τηλεθέαση Χαρδαβέλλα» και χωρίς να προσπαθούν ιδιαίτερα, μπορούν να περνούν άνετα τα καταστρο­φικά μηνύματά τους, διαβρώνοντας τον άτυχο τηλεθεατή όλο και περισσότερο.

Το θέμα των «παιδιών indigo» κι η ελληνική εκδοχή του, των «παιδιών του '83» δεν είναι σημερινό. Έχουν και τα δύο απασχολήσει ερευνητές σοβαρούς και μη καθώς και τους περίεργους του είδους από πολύ παλαιότερα. Ο κ. Χαρδαβέλλας όμως τους έκανε τη χάρη να τα βγάλει άπ' την αφάνεια, αφού αυτό το φαγητό ακόμη και ξαναζεσταμένο, τρώγεται εύκολα από πολλούς...

Αλλά, ας ξεκινήσουμε με «τα παιδιά του '83». Δύο προσεγγίσεις προβάλλονται σχετι­κά με το θέμα.

Η πρώτη κατά τον Γιάννη Φουράκη, που λανσάρισε τη «θεωρία» αυτή πριν 4 χρόνια προβάλλει τον ισχυρισμό, ότι 98 ελληνόπουλα, που γεννήθηκαν τον Απρί­λιο του 1983είναι «θυγατέρες και υιοί αρ­χαίων Ελλήνων ημίθεων και ηρώων». Ο ισχυρισμός αυτός εντάσσεται στο χώρο των «ελιτίστικων θεωριών» ή αν προτιμά­τε, των «μεσιανικών», όμως παραπέμπει και στο άλλο αμφιλεγόμενο ζήτημα: στην έρευνα του θέματος περί «indigo kids» («παιδιών indigo»).

Η δεύτερη προσέγγιση αναφέρεται στην αμφισβήτηση από αποκρυφιστικούς κύκλους κι από τους λάτρεις του «μετα­φυσικού» και της συνωμοσιολογίας του ρόλου τωνερωτηματολογίων, που μοιρά­στηκαν σε κάποια παιδιά, στην αμφισβή­τηση της προστασίας της ανωνυμίας τους και στην αμφισβήτηση της δήλωσης της Ακαδημίας Αθηνών προς τους γονείς και μαθητές ότι η έρευνα «Διευρωπαϊκό πρό­γραμμα: Βιολογικά, κλινικά και γενετικά χαρακτηριστικά, που προάγουν τη σωματι­κή υγεία» διεξαγόταν ταυτόχρονα και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, κι όχι μόνο στην Ελλάδα.

Είναι αλήθεια ότι αμέσως μετά την εκπομπή του Κώστα Χαρδαβέλλα, «Οι πύλες του Ανεξήγητου», το Σάββατο, 3 Δεκεμβρίου 2005, με θέμα «τα παιδιά του '83», «κύμα προβληματισμού» ξέσπασε σε κάποιους από τους τηλεθεατές που την πα­ρακολούθησαν. Τα υποτιθέμενα στοιχεία, που προέκυψαν από την εκπομπή εκείνου του Σαββάτου λέγεται ότι προκάλεσαν ενδιαφέρον σε γονείς και παιδιά.

Σε κάποια από τα παιδιά αυτά εκδηλώθηκε φόβος ή ενθουσιασμός μετά την δημοσιοποίηση της υπόθεσης. Η λογική θα ήταν να κρατήσουν μια μάλλον ουδέ­τερη στάση, διότι αν θελήσουν να δουν το όλο θέμα «μεταφυσικά» όπως το παρου­σιάζει ο Γιάννης Φουράκης ίσως αντιμε­τωπίσουν προβλήματα προσωπικότητας και ψυχικές διαταραχές. Έτσι κι αλλιώς κανείς λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος δεν μπορεί να δεχτεί μια θεωρία περί «Ελ­λήνων ημίθεων»! Όσοι αποφασίσουν να διερευνήσουν το ζήτημα περαιτέρω θα πρέπει να προσανα­τολίσουν την έρευνά τους προς την εκδοχή του καλοστημένου συνωμοσιολογικού πάζλ.

Αλλά, ας δούμε περισσότερες λεπτομέ­ρειες:

Είναι, λοιπόν, μία από τις γνωστότερες υποθέσεις συνωμοσιολογίας στον ελλαδικό χώρο και αυτή με την κωδική ονομασία «τα παιδιά του '83». Το συγκεκριμένο θέμα πα­ρουσίασε, όπως ήδη είπαμε, ο «ερευνητής» και «συγγραφέας» Γιάννης Φουράκης την περίοδο 2001-2002, προβάλλοντάς το στο βι­βλίο του: «Πυραιθέριον Ελλήνων Όραμα» και στη μακροσκελή συνέντευξη, που έδω­σε στο περιοδικό «Strange» τον Μάιο 2002.

Η έρευνά μας αυτή δεν έχει σκοπό να αναλύσει σε βάθος τις πεποιθήσεις του κ. Φουράκη. Είναι όμως αναγκαίο να αναφερ­θούμε με συντομία στην παράξενη αυτή θεωρία του, η οποία δικαιολογείται απόλυ­τα από την «πίστη»(;) του στην ύπαρξη της «Ομάδας Ε», μιας φανταστικής παρέας Ελ­λήνων «υπερηρώων», που συνάδει απόλυ­τα με σενάρια επιστημονικής φαντασίας.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τη «θεωρία Φου­ράκη», 98 ελληνόπουλα, που γεννήθηκαν τον Απρίλιο του 1983, είναι «θυγατέρες και υιοί αρχαίων Ελλήνων ημίθεων και ηρώ­ων». Όπως «εξηγεί» ο κ. Φουράκης στη συνέντευξή του στο «Strange»: «εγεννήθησαν με ιδιαίτερα γονίδια και κατά συνέπεια χαρίσματα και προτερήματα. Ταύτα δε και πολλά άλλα έφεραν και φέρουν και λόγω των κατά την γέννησίν των (σύλληψίν των) επικρατούντων τότε το 1982 συγχρόνως γαλαξιακών, αστρικών και πλανητικών συνόδων, συζυγιών και συντεταγμένων». Ο κ. Φουράκης «αποσαφηνίζει» πως εκείνη την εποχή παρατηρήθηκε ένα γεγονός που σχετίζεται με τον ερχομό κοσμικής ακτινοβολίας «που πραγματοποιείται κά­θε 343 έτη με αποκλειστικό επίκεντρο των επιρροών και επιδράσεών της τον ευρύτερο αιγαιακόν χώρο». Όλα τα παραπάνω φαντάζουν σίγουρα «δυσνόητα» για να μη τα χαρακτηρίσουμε εξωφρενικά.

Η «θεωρία Φουράκη» περιλαμβάνει και άλλες παραμέτρους, που δεν είναι του πα­ρόντος. Θα παραθέσουμε όμως την κατη­γορία, που εξαπέλυσε· μια κατηγορία, που έστρεψε εναντίον «διαφόρων ανθελληνικών κύκλων, που όλα αυτά τα χρόνια πασχίζουν για τον εντοπισμό και την "εξολόθρευση" αυτών των παιδιών με τις ανεπτυγμένες ικανότητες». Ο κ. Φουράκης υποστηρίζει ότι τα συγκεκριμένα παιδιά δέχονται από τις μικρές τάξεις του δημοτικού έως και σή­μερα διάφορα ερωτηματολόγια τα οποία περιέχουν ερωτήματα, που κρίνονται κα­τά την άποψή του ιδιαιτέρως «ύποπτα» καθώς και προσκλήσεις για εξετάσεις αίμα­τος σε ανύποπτες, δήθεν, στιγμές και χωρίς προφανή αιτία από διάφορους φορείς.

Ως βασικό επιχείρημα του ανωτέρω ισχυρισμού αναφέρεται ερωτηματολόγιο, που απεστάλη από την Ακαδημία και το Πανεπιστήμιο Αθηνών πριν μερικά χρό­νια σε παιδιά που γεννήθηκαν κατά την εν λόγω περίοδο. Το ερωτηματολόγιο είχε τίτλο «Διευρωπαϊκό πρόγραμμα: Βιολογι­κά, κλινικά και γενετικά χαρακτηριστικά που προάγουν τη σωματική υγεία». Το ερωτηματολόγιο αυτό φέρει τις υπογραφές του Ακαδημαϊκού κ. Νικολάου Ματσανιώτη και της Αναπληρώτριας Καθηγήτριας της Παιδιατρικής κ. Χρύσας Μπακούλου. Ενώ δεν κατηγορεί ο κ. Φουράκης τους δύο κα­θηγητές ως ένοχους τους θεωρεί απλά ως όργανα, που χρησιμοποίησαν «εξωεπιστημονικοί, ανθελληνικοί κύκλοι», υποστηρί­ζει πως τα συγκεκριμένα ερωτηματολόγια κυκλοφόρησαν χωρίς τις υπογραφές των δύο επιστημόνων από παραθρησκευτικές σέκτες, όπως των Σαηεντολόγων, Λάϊονς, Ροδοσταύρων, Κριναετών, Μαρτινιστών κ.α., κάτι το οποίο δεν μπορεί άφ' ενός να επιβεβαιωθεί, αλλά και αποτελεί αφ' ετέρου απαράδεκτη γενίκευση και άγνοια της υπόστασης, λειτουργικής δομής και τρόπου δράσης των εν λόγω παραθρησκευ­τικών / αποκρυφιστικών οργανώσεων.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η απάντηση, που δόθηκε από τον Ακαδημαϊκό κ. Νικό­λαο Ματσανιώτη, λίγους μήνες αργότερα στο περιοδικό «Τρίτο Μάτι», τον Νοέμβριο 2002, όπου του ζητήθηκε να σχολιάσει τις απόψεις Φουράκη.

Λέει, μεταξύ άλλων ο κ. Ματσανιώτης: «Το σχόλιό μου στους ισχυρισμούς του κ. Φουράκη είναι ότι διαθέτει ικανή ευφυΐα, αφού έντεχνα αποφεύγει την άμεση δυσφή­μηση μου, απονέμοντάς μου όμως έμμεσα τον τίτλο του αφελούς» ... «Στο διευρωπα­ϊκό πρόγραμμα που αναφέρεστε, μετέχει πλην της Ελλάδας, η Αγγλία, η Δανία και η Φινλανδία» ... «Ομήνας Απρίλιος επελέγη τυχαία και οι πληροφορίες που συγκεντρώ­θηκαν αφορούσαν στο 8,5% του συνόλου των γεννήσεων του έτους. Ο τύπος αυτός της μελέτης επιδημιολογικά χαρακτηρίζε­ται ως "cross sectional" ("αντιπροσωπευτικού δείγματος") και είναι πανομοιότυπος με τις περιγενετικές μελέτες που έχουν διεξαχθεί στις προηγούμενες ευρωπαϊκές χώρες». Και ολοκληρώνει: «Θεωρώ σκόπιμο να σάς θυμίσω ότι αυτού του μεγέθους επιδημιολογικές έρευνες δεν ασχολούνται με μεμονωμένα άτομα αλλά με το σύνολο των πληροφοριών, προκειμένου να απαντηθούν επιστημονικά ερωτήματα που στην προκειμένη περίπτωση είναι η υπόθεση ότι η ποιότητα και η διάρκεια ζωής επηρε­άζονται από παράγοντες που αρχίζουν να δρουν από την ενδομήτρια περίοδο».

Αυτά ήταν τα σημαντικότερα από όσα ανέφερε ο κ. Ματσανιώτης.

Μετά την προβολή των «Παιδιών του '83», φυσικό ήταν να έλθει στην επικαιρότητα και το θέμα «των παιδιών indigo». Στις 13 Ιανουαρίου 2007, από την τη­λεοπτική εκπομπή του κ. Χαρδαβέλλα: «Πύλες του Ανεξήγητου», προβλήθηκε η θεωρία περί «παιδιών indigo», μια κλασι­κήνεοεποχίτικη θεωρία.

Η εκπομπή παρουσίασε το θέμα θετικά χωρίςεπιστημονική«κάλυψη» και χωρίς να ακουστεί η αντίθετη άποψη και με μό­νο κριτήριο την οπτική κάποιων γονιών, που γεμάτοι ενθουσιασμό βλέπουν στα μονάκριβα παιδιά τους, τους αυριανούς σωτήρες του πλανήτη, τους μελλοντικούς ηγέτες, φιλοσόφους, ποιητές... και μαζί με τους συνηθισμένους «ειδικούς», που κατά κανόνα προσκαλούνται στα «παράθυρα» για να μπερδέψουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Η αλήθεια δεν είναι όμως τόσο απλή όσο παρουσιάστηκε.

Η «θεωρία» περί «παιδιών indigo», κατά μία άποψη, ξεκίνησε, όταν το 1982, η Αμε­ρικανίδα αποκρυφίστρια Nancy Ann Tappe δημοσίευσε στο βιβλίο της «Understanding your Life Through Colour» («Κατανοώντας τη ζωή σου μέσω του χρώματος»), την θεω­ρία, πως το υποτιθέμενο «ανθρώπινο ενερ­γειακό πεδίο», η «αύρα»,δηλαδή, πολλών παιδιών τουλάχιστον από την δεκαετία του 1970 και μετά παρουσίαζε μια συγκεκριμένη απόχρωση του μπλε, γνωστή στη χρωματολογία σαν «indigo». Η συγγραφέας θεώ­ρησε πως το χρώμα αυτό θα κυριαρχήσει σταδιακά στις αύρες των ανθρώπων, δη­λώνοντας έτσι την ουσιαστική μεταμόρ­φωση του είδους μας και την γενικότερη «στροφή μας προς την πνευματικότητα».

Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1999, το ζεύ­γος Lee Carroll και Jan Tober, θα συγγρά­ψουν το «The indigo Children: The New Kids Have Arrived» («Τα παιδιά indigo: Τα Νέα Παιδιά έχουν αφιχθεί»), επισημαίνοντας, πως μια νέα γενιά ανθρώπων ενσαρκώνον­ται στον κόσμο μας. Δηλαδή, παιδιά με μπλε αύρα, ιδιαίτερης ευφυΐας με ανεπτυγμένες παραψυχικές δυνάμεις διαίσθηση, τηλε­πάθεια, πρόγνωση κ.λπ. παραθέτοντας και ένα κατάλογο με «τα χαρακτηριστι­κά» που έχουν δήθεν τα παιδιά αυτά, «ώστε να μπορέσει κανείς να τα αναγνωρίσει».

Το γεγονός αυτό των παιδιών indigo, αποκαλύφτηκε στους Carroll και Tober, κατά δηλώσεις τους, «κατά τις "συνομιλίες" τους με το πνεύμα Κryon»!

Κατά άλλη άποψη, το θέμα ξεκίνησε στο τέλος της προηγούμενης δεκαετίας με την έκδοση του βιβλίου «Children of light» (« Παιδιά του Φωτός»), που αποτελεί έκτοτε τη «Βίβλο» των απανταχού Indigos. Το βι­βλίο, λίγο πολύ ισχυρίζεται ότι τα παιδιά, που γεννήθηκαν και συνεχίζουν να γεννι­ούνται μετά το '90, αποτελούν μέρος μιας νέας γενιάς, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που θα σώσει τον πλανήτη.

Ίσως για πολλούς ανθρώπους, όλοι αυ­τοί οι ισχυρισμοί να ακούγονται αναξιόπι­στοι ή και δαιμονικοί, στην ουσία όμως η θεωρία «των παιδιών με την μπλε αύρα, που θα σώσουν τον κόσμο» βρήκε σημαν­τικό αντίκτυπο, κερδίζοντας όλους σχεδόν τους οπαδούς της New Age (Νέας Εποχής).

Σύντομα, κυκλοφόρησαν τα πρώτα βι­βλία «μελέτες» για το όλο θέμα: «The Cry­stalChildren» («Τα Κρυσταλλένια Παιδιά») της Doreen Virtue, το 2003, σχετικά ντοκι­μαντέρ, όπως το «The indigo Evolution» («Η Εξέλιξη indigo»), του James Twyman και σχετικές κινηματογραφικές ταινίες, όπως το «indigo», το 2003. Ακόμη, είδαν το φως σχετικές αναφορές σε τηλεοπτικές εκπομπές, όπως στην CSI Files («Crime Sc­ene Investigation, «Έρευνα της Σκηνής του Εγκλήματος») στο επεισόδιο «The Unusual Suspect» («Ο Ασυνήθης "Ύποπτος») και κυ­κλοφόρησαν video games, όπως το παιχνίδιFahrenheit (Φαρενάιτ) της Atari, το 2005.

Πολύ γρήγορα, το όλο θέμα θα αναμει­χθεί με ακόμη περισσότερα μυστήρια, όπως την πολυσυζητημένη θεωρία των «Otherkins» (των «ανθρώπων», που δεν είναι άν­θρωποι), που αφορά την «ανεξήγητη ενσάρ­κωση μαγικών πλασμάτων από τον αστρι­κό κόσμο» (περιοδικό Mystery, τ. 25), αλλά και την πολυδιαφημισμένη περίπτωση των «παιδιών, που γεννήθηκαν τον Απρίλιο του 1983» και φέρουν δήθεν στο κορμί τους «ένα ιδιαίτερο σημάδι, μαζί και μια κληρονομημένη ανώτερη φύση». Τα παιδιά αυτά, σύμφωνα με τις new age αντιλήψεις, όπως ήδη αναφέ­ραμε, έχουν αύρα χρώματος «λουλακί» και αποτελούν τη νέα γενιά παιδιών, που «κατέ­βηκαν στη γη με έναν ειδικό σκοπό». Κατά τους νεοεποχίτες, οι indigo «επι­κοινωνούν με παράλληλες πραγματικότη­τες» και με «οντότητες», που υπάρχουν σε «άλλες συχνότητες», κάτι που δεν μπο­ρούμε εμείς να το προσεγγίσουμε.

Οι πιστοί των «θεωριών» αυτών δέχον­ται ότι οι «indigo», αρχίζουν πλέον να ενηλικιώνονται και περιμένουν να αφήσουν το αποτύπωμα τους στην ανθρωπότητα.

Βέβαια η θεωρία παραλείπει να αναφέ­ρει πως εξηγούνται αυτά τα φαινόμενα, δηλαδή, το πως θα μπορούσαν να προκύ­πτουν μαζικά «αφυπνισμένα παιδιά» και αρκείται στο να αναφέρει ότι χάσαμε την επαφή μας με «το θείο» σημειώστε, «το θείο», όχι τον Θεό και τα παιδιά αυτά ήρ­θαν να την επαναφέρουν. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Μια ματιά στην γενικότερη προοπτική με την οποία βλέπουν αυτά τα παιδιά τον κόσμο είναι διαφωτιστική.

Βασικό μέρος της κοσμοθεωρίας τους είναι ότι αποτελούν την νέα άρια φυλή, ου­σιαστικά και ότι η υπόλοιπη ανθρωπότητα θα πρέπει να τους σέβεται για τις εξαιρε­τικές τους ικανότητες και τις δυνατότητες που κρύβουν. Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα;

Σχετικά με όλα τα ανωτέρω, αξίζει να υπογραμμιστεί, ότι δεν στηρίζονται σε επι­στημονικά δεδομένα, αλλά αποτελούν «δόγ­ματα» της «Νέας Εποχής του Υδροχόου»!

Μεμονωμένα περιστατικά χαρισματικών παιδιών ασφαλώς και υπάρχουν, αυτό δε σημαίνει όμως πως πρόκειται για μαζικό φαινόμενο. Αυτό που χρειάζεται πάντως να τονιστεί είναι η ευαίσθητη ψυχολογία των γονιών. Το τεστ με τις 21 ερωτήσεις, που παρουσιάστηκε στην ελληνική τηλεόραση παραπλανά τελείως τους ανήσυχους γονείς καθώς από την σύνταξή του, το ερωτηματο­λόγιο αυτό προσδιορίζει σαν «παιδιάindigo», άτομα με γνωστές στους ψυχιατρικούς κύ­κλους διαταραχές όπως μαθησιακής δυσχέρειας, συμπεριφοράς και μάθησης η ελατ­τωματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.

Κι ενώ υπάρχουν γονείς, που με κάθε ευκαιρία βλέπουν στα παιδιά τους έναν ενσαρκωμένο άγγελο και ένα μελλοντικό «θεό» και με τις υψηλές προσδοκίες τους υπερφορτώνουν το παιδί, πνίγοντας συχνά την προσωπικότητά του, υπάρχουν άλλοι, που αναζητούν απαντήσεις και πρακτικές λύσεις, προβληματισμένοι από την εξαν­τλητική, μη προσαρμοστική, αρνητική συμ­περιφορά του παιδιού τους. Οι γονείς αυτοί αντί να ζητήσουν επιστημονική βοήθεια στις ακραίες περιπτώσεις αποδέχονται τις θεωρίες περί «παιδιών indigo», μετα­φράζοντας την αδιαφορία για το σχολείο σαν ένδειξη πνευματικής ανωτερότητας, επιτείνοντας το πρόβλημα του παιδιού!

Αξίζει να τονιστεί και πάλι ότι οι γονείς των παιδιών αυτών, πεπεισμένοι για την ιδιαιτερότητα των παιδιών τους μερικοί φτάνουν σε σημείο να ισχυριστούν ότι τα παιδιά έχουν τηλεκινητικές, τηλεπαθητικές ή κάποιου άλλου είδους ψιονικές (psionic «παραψυχικές») δυνάμεις δεν αποβλέπουν στο συνετισμό ή στην φυσιολογική διαπαι­δαγώγηση του παιδιού. Όταν για παράδειγ­μα ένα τέτοιο παιδί δείχνει αντικοινωνική συμπεριφορά ή μειωμένη προσοχή στο σχο­λείο, οι γονείς, αντί να λάβουν μέτρα που θα βοηθήσουν την κατάσταση, αρκούνται στη διαβεβαίωση κάποιων «ειδικών», ότι τα παιδιά τους «είναι indigo και δεν πρέπει να τα συνετίσουν γιατί αυτά ξέρουν από μόνα τους τι κάνουν». Επιπλέον σε ορισμένες περιπτώσεις το γνωστό σύνδρομο A.D.H.D. (Attention Deficit Hyperactivity Disorders), δηλαδή το «Σύνδρομο Μειωμένης Προσο­χής και Υπερκινητικότητας», μπορεί κάλ­λιστα να παρερμηνευθεί ως παρουσία ιδι­οτήτων των παιδιών indigo, σύμφωνα με το ερωτηματολόγιο, που παρουσίασαν οι συγγραφείς του «Children of light».

Το κωμικό αλλά και συγχρόνως τραγι­κό της υπόθεσης είναι ότι, αν απαντήσει κανείς στο ερωτηματολόγιο, θα «διαπιστώ­σει» ότι «μάλλον είναι κι ο ίδιοςindigo».

Τελικά, μόνο ελάχιστοι φαίνεται, κατά το σχετικό τεστ, να μην ανήκουν στην «κατη­γορία» αυτή! Έτσι και αλλιώς δεν δίνεται όπως τουλάχιστον ισχυρίζονται οι αποκρυφιστικοί κύκλοι σημασία στο βασικό στοιχείο, το «χρώμα της αύρας», για την δήθεν αναγνώριση ενός παιδιού indigo.

Αλλά, ας μελετήσουμε και το ερωτημα­τολόγιο, από το οποίο, κατά τους συντάκτες του, αναγνωρίζονται τα «παιδιά indigo».

1. Συμπεριφέρεται το παιδί σας με τρόπο αυτοκρατορικό από μικρή ηλικία;

2. Αρνείται να υπακούσει σε τυπικότητες εκδηλώνοντας θυμό όταν π.χ. πρέπει να επισκέπτεται κάποιους συγγενείς;

3. Έχει πλήρη συναίσθηση του εαυτού του από μικρή ηλικία;

4. Έχει μεγάλη δυσκολία να αποδεχτεί την πειθαρχία και την άσκηση εξουσίας;

5. Αρνείται κατηγορηματικά να κάνει ακόμη και απλά πράγματα που του ζητάνε;

6. Δείχνει να βασανίζεται έντονα όταν πρέπει να περιμένει τη σειρά του σε κάποια ουρά;

7. Μοιάζει να ενοχλείται όταν ζει σε συν­θήκες ρουτίνας που δεν περιέχουν καμιά δημιουργική δραστηριότητα;

8. Βρίσκει πάντα δικούς του τρόπους να κάνει πράγματα στο σχολείο ή στο σπίτι πέ­ρααπό τους συνηθισμένους;

9. Εκδηλώνει από πολύ νωρίς σημάδια ανεξαρτησίας;

10. Παραμένει αδιάφορο σε ενοχική συμ­περιφορά, π.χ. «θα το πω στον πατέρα σου και θα δεις»!

11. Βαριέται γρηγορότερα από τα άλλα παιδιά όταν είναι υποχρεωμένο να κάνει

12. Έχει δείξει ποτέ συμπτώματα δυσκολίας συγκέντρωσης ή υπερκινητικότητα;

13. Είναι εντυπωσιακά δημιουργικό;

14. Έχει ανεπτυγμένη διαίσθηση;

15. Σάς δείχνει συχνά την εντύπωση μέσα στην ημέρα ότι είναι ιδιαίτερα αφηρημένο;

16. Έχει δείξει σημάδια ιδιαίτερης ευφυΐας;

17. Είναι προικισμένο με κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο;

18. Θα το χαρακτηρίζατε ονειροπόλο;

19. Έχει το παιδί σας βαθύ ώριμο και σο­φό βλέμμα από πολλή μικρή ηλικία;

20. Έχει ανεπτυγμένη την συναισθηματι­κή ευφυΐα, π.χ. επικοινωνεί από μωρό με τη φύση και ζώα;

21. Σάς δίνει την εντύπωση ότι διαβάζει τις σκέψεις τις δικές σας ή των άλλων που είναι κοντά του;

Το παραπάνω ερωτηματολόγιο δημιουρ­γήθηκε από τη Wendy Η. Chapmen, στηρι­ζόμενη στην «προσωπική της εμπειρία με παιδιά indigo» και στα στοιχεία που παρουσιάζονται στο βιβλίο «The indigo Children: The New Kids Have Arrived» των Jan Tober και Lee Carroll και παρουσιάστη­κε στην εκπομπή «Πύλες του Ανεξήγητου» στον τηλεοπτικό σταθμό Alter.

Γενικά, το θέμα των εν λόγω παιδιών εν­τάσσεται στην εκτός Εκκλησίας «εσχατολογική» θεματολογία που αναμένει «Σωτήρες θε­ούς», «σωτήρες εξωγήινους», «παιδιά του '83», «παιδιά indigo» κ.λπ. και που αντικατοπτρίζει την ανάγκη του μακράν της Εκκλησίας ανθρώπου για αλλαγή, επαναπροσδιορισμό της ζωής και για πίστη σε «έξωθεν βοήθεια». Δεν υπάρχει τίποτα το παράδοξο σε όλα αυτά, λαμβάνοντας ύπ' όψη το ιδεολογικό μπέρδε­μα που επικρατεί στις μέρες μας.

Ακόμη, από τα ανωτέρω προκύπτει το συμπέρασμα ότι οι εν λόγω «θεωρίες» δεν στηρίζονται σε κάποια επιστημονικά δεδο­μένα, αλλά ότι για την αποδοχή «θεωριών» περί «παιδιών του '83» ή «παιδιών indigo» απαιτείται η παραδοχή ενός μοντέλου αποκρυφιστικού ή νεοεποχίτικου τύπου, δηλαδή, μία θεολογία, κοσμολογία και αν­θρωπολογία διαφορετική και αντίθετη από την θεολογία, κοσμολογία και ανθρωπο­λογία της Εκκλησίας.

Φυσικά, ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να διαλέξει που θα εναποθέσει τις ελπίδες του για την προσωπική του σωτηρία ή για ο,τιδήποτε άλλο, όμως θα πρέπει να γνω­ρίζει ότι είναι ασυμβίβαστη η ιδιότητα του βαπτισμένου Ορθόδοξου χριστιανού και του «πιστού» των παραπάνω κοσμοθεωριών.

του κ. Ιωάννου Μηλιώνη

Indigo, η νέοι άνθρωποι

http://www.blackstate.gr/koinonia-ugeia/5-indigo.html

Κάποιες φορές η φύση παίζει περίεργα παιχνίδια! Όπως όταν παράγει κάτι μοναδικό στο είδος του, κάτι «ιδιόρρυθμο», που ξεφεύγει απ' τα συνηθισμένα πλαίσια.

Ίσως σ’ αυτές τις ιδιαίτερες περιπτώσεις θα έπρεπε να κατατάξουμε και τους «λουλακί» ανθρώπους (πιο γνωστούς σαν “indigo”), καθώς επίσης και τους «κρυστάλλινους» («διαυγείς» ή “crystal”).

Αν δεν γνωρίζετε τίποτα γι’ αυτούς, αρκούμαστε να πούμε ότι, αν και εξωτερικά φαίνονται συνηθισμένοι άνθρωποι, η αύρα τους δεν μοιάζει με των υπόλοιπων ανθρώπων. Στων πρώτων την αύρα, κυριαρχεί το λουλακί χρώμα, ενώ των δεύτερων η αύρα ιριδίζει χαρακτηριστικά.

Για τι πρόκειται λοιπόν; Για ένα καπρίτσιο της φύσης ή για μια ξεχωριστή κατηγορία ανθρώπων. Ήδη κάποιες απόψεις κυκλοφορούν, οι οποίες θέλουν αυτούς τους ξεχωριστούς ανθρώπους να αποτελούν μια ιδιαίτερη «ράτσα». Κάποιες τέτοιες θέσεις παρατίθενται πιο κάτω, παρμένες από ένα άρθρο της Doreen Virtue.

Για την Doreen Virtue λοιπόν, πρόκειται ξεκάθαρα για ένα δείγμα ενός ανώτερου εξελικτικού σταδίου της ανθρωπότητας, για τον προάγγελο ίσως μιας πιο ανεπτυγμένης φυλής ανθρώπων. Με άλλα λόγια, οι “indigo” και οι «κρυστάλλινοι» άνθρωποι  αποτελούν το μέλλον μας σαν είδος πάνω στη Γη. Το ακόμα πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι πολλοί “indigo” μετατρέπονται σταδιακά σε «κρυστάλλινους» ανθρώπους.

Με μια σύντομη ανασκόπηση, διακρίνουμε την εμφάνιση “indigo” ανθρώπων εδώ και ένα αιώνα. Ο αριθμός τους όμως αυξήθηκε μετά τον 2ο Παγκ. Πόλεμο και έγιναν ακόμα πιο πολλοί μετά τη δεκαετία του 1970. Το σημαντικό όμως είναι ότι, πέρα από τη χρωματική τους ιδιαιτερότητα, παρουσιάζουν αυξημένες δεξιότητες και νοητικές ικανότητες σε σχέση με τον «μέσο» άνθρωπο.

Όσο για τα «κρυστάλλινα» παιδιά, η εμφάνισή τους τοποθετείται γύρω στο 2000. Είναι κι αυτά – όπως ίσως μαντέψατε – παιδιά με ικανότητες πάνω απ’ το μέσο όρο. Μάλιστα κάποιοι υποστηρίζουν ότι δεν φαίνεται να λειτουργούν με μια ατομική, «εγωιστική» λογική, αλλά με μια συλλογική συνείδηση. Μ’ άλλα λόγια δείχνουν αυξημένες ικανότητες συμβίωσης και συνεργασίας στα πλαίσια μιας ομάδας. Κάτι, που θεωρείται σαν δείγμα εξέλιξης, το οποίο θα έπρεπε να αποτελεί το μέλλον της ανθρωπότητας. Τόσος είναι ο εντυπωσιασμός αυτών που τους μελετούν, ώστε έφτασαν να τους χαρακτηρίζουν «ανθρώπινους αγγέλους».

Ας δούμε όμως μερικά χαρακτηριστικά αυτών των δύο ξεχωριστών κατηγοριών ανθρώπων, όπως περιγράφονται σε κάποια άρθρα:

- Ένα χαρακτηριστικό είναι τα μεγάλα μάτια τους και η έντονα διαπεραστική ματιά τους, που τους δίνει ένα «προφίλ» σοφού ανθρώπου. Φαίνεται σαν να υπνωτίζουν όποιον παρατηρούν.

- Πρόκειται για ψυχικά ευαίσθητα άτομα που συχνά παρουσιάζουν παραψυχολογικές ικανότητες. Πολλά τέτοια παιδιά είναι διορατικά και έχουν την ικανότητα να βλέπουν την αύρα άλλων ανθρώπων ή παρουσιάζουν τηλεπάθεια.

- Άλλα πάλι μπορούν να διαισθανθούν το ψέμα, όπως τα σκυλιά διαισθάνονται τον φόβο. Απ’ την άλλη δείχνουν μια ανικανότητα να συμβιβαστούν με το ψέμα και την προσποίηση ! Δεν τους αρέσει να τα ξεγελούν, αλλά ούτε επιζητούν να ξεγελούν τους άλλους. Αν δεν τους αρέσει μια κατάσταση, δεν θα προσποιηθούν αλλά θα θίξουν με ειλικρίνεια και παρρησία τα … «κακώς κείμενα».

- Έχουν αγωνιστικό χαρακτήρα και συχνά αμφισβητούν τα υπάρχοντα κοινωνικά και πολιτικά συστήματα. Ο βαθμός απόρριψης της κατεστημένης πραγματικότητας που επιδεικνύουν, κάνει αυτά τα άτομα να χαρακτηρίζονται κάποιες φορές σαν «ψυχικά διαταραγμένα» ή αυτιστικά.

- Πολλά παιδιά – και των δύο «ειδών» - καθυστερούν να μιλήσουν. Το καταφέρνουν στα 3 ή και στα 4 χρόνια τους. Παραδόξως όμως τα άτομα του στενού τους περιβάλλοντος (γονείς) καταλαβαίνουν τι θέλουν να «πουν», καθώς τα παιδιά καταφέρνουν να το μεταδώσουν με κάποιον προφανώς τηλεπαθητικό τρόπο ή ακόμα και με μια πλούσια «γλώσσα νοημάτων».

Αν όλα αυτά έχουν μια δόση αλήθειας, τότε θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν όντως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο είδος ανθρώπου. Και προσοχή… αν βρεθείτε μπροστά σε ένα τέτοιο παιδί ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΞΕΓΕΛΑΣΕΤΕ!

                         Akiane Kramarik

Παιδιά Indigo

http://www.skepdic.gr/Entries/Iota/indigo.htm

Ο όρος «παιδί indigo» προέρχεται από την ψυχικό Nancy Ann Tappe, η οποία ταξινόμησε τις προσωπικότητες των ανθρώπων ανάλογα με το χρώμα της αύρας τους (σ.τ.μτφ.: ο όρος "indigo" είναι το χρώμα "λουλακί", οπότε το "παιδί indigo" είναι κυριολεκτικά το "λουλακί παιδί" επειδή το χρώμα της αύρας του είναι λουλακί).

Συνήθως κάθε παγκόσμια περίοδος συνοδεύεται από την υπεροχή ανθρώπων που έχουν αυτό το χρώμα. Για παράδειγμα σήμερα οι περισσότεροι ενήλικες είναι Μπλε ή Βιολετί, τα δυο χρώματα με τα πιο αναγκαία χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτής της μεταβατικής Βιολετί περιόδου. Κατά τη διάρκεια της επόμενης περιόδου, της Λουλακί περιόδου, τα Λουλακί χρώματα θα είναι ο κανόνας (Understanding Your Life Through Color, 1982 -" Κατανοώντας τη ζωή σου μέσω του χρώματος").

Σύμφωνα με την Tappe,

Το φαινόμενο Indigo έχει αναγνωριστεί ως μια από τις εκπληκτικότερες αλλαγές της ανθρώπινης φύσης που έχουν καταγραφεί ποτέ στην κοινωνία. Το χαρακτηριστικό Indigo περιγράφει το ενεργειακό μοτίβο της ανθρώπινης συμπεριφοράς που υπάρχει σε πάνω από το 95% των παιδιών τα οποία γεννήθηκαν την τελευταία δεκαετία… Αυτά τα φαινόμενα συμβαίνουν παγκοσμίως και τελικά οι άνθρωποι Indigo θα αντικαταστήσουν όλα τα άλλα χρώματα. Όταν είναι μικρά παιδιά, οι Indigo αναγνωρίζονται εύκολα από τα ασυνήθιστα μεγάλα, διαυγή μάτια τους. Υπερβολικά έξυπνα, πρώιμα αναπτυγμένα παιδιά με εκπληκτική μνήμη και ισχυρή επιθυμία να ζήσουν ενστικτωδώς, αυτά τα παιδιά της επόμενης χιλιετίας είναι ευαίσθητες, προικισμένες ψυχές με εξελιγμένη συνείδηση, και έχουν έρθει εδώ για να μας βοηθήσουν να αλλάξουμε τον παλμό της ζωής μας και για να δημιουργήσουν μία γη, μία υδρόγειο και ένα είδος. Είναι η γέφυρά μας προς το μέλλον. *

Σύμφωνα με τους Peggy Day και Susan Gale, η εμφάνιση των παιδιών Indigo είχε προβλεφθεί από τον Edgar Cayce πολύ πριν από την θεωρία με τις αύρες της Tappe.

Τα παιδιά Indigo (The Indigo Children) είναι ένα βιβλίο του Lee Carroll, ενός διαυλιστή μιας οντότητας την οποία αποκαλεί Kryon, και της γυναίκας του Jan Tober .

O Carroll ήταν ένας ειδικός στα οικονομικά που είχε μια τεχνική εταιρεία ήχου για 30 χρόνια, μέχρι τη στιγμή που η επίσκεψή του σε ένα μέντιουμ πυροδότησε μια κρίση μέσης ηλικίας σχετικά με τη Νέα Εποχή. Ανακάλυψε τη θρησκεία και άρχισε να ταξιδεύει στον κόσμο δίνοντας σεμινάρια «αυτό-βοήθειας». Συνοδευόταν από τον Tober, έναν ψυχικό θεραπευτή και τζαζ τραγουδιστή που είχε περιοδεύσει με τους Benny Goodman και Fred Astaire ( Krider 2002).

Ο Kryon έχει αποκαλύψει σημαντικά μηνύματα όπως «η αγάπη είναι η ισχυρότερη δύναμη σε ολόκληρο το σύμπαν». Οι Carroll και Tober ταξιδεύουν στον κόσμο κάνοντας σεμινάρια. Ο Kryon έχει πολλά ενδιαφέροντα, συμπεριλαμβανομένου του Παγκοσμίου Δικτύου Βαθμονόμησης και Ηλεκτρομαγνητικής Αρμονίας (ενδυνάμωση μέσω της γνώσης της ηλεκτρομαγνητικής σου φύσης, π.χ. πώς να χειρίζεσαι το ενεργειακό σου πεδίο που αποτελείται από δυνάμεις φωτός και ενέργειας).

Μια θέση του βιβλίου The Indigo Children φαίνεται να είναι ότι πολλά παιδιά που έχουν διαγνωστεί με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ADHD) αντιπροσωπεύουν «ένα νέο εξελικτικό άλμα της ανθρωπότητας» * . Αυτά τα παιδιά δεν χρειάζονται φάρμακα όπως το Ritalin, αλλά ειδική φροντίδα και εκπαίδευση. Το βιβλίο περιέχει δεκάδες άρθρα από συγγραφείς διαφόρων επαγγελμάτων. Είναι, κατ' επέκταση, ασυνεπές και άνισο ως προς την ποιότητα ανάλυσης και συμβουλών. Η Nancy Ann Tappe έχει συνεισφέρει στη δημιουργία του. Ένας από τους συγγραφείς είναι ο Robert Gerard, Ph.D., του οποίου το κομμάτι λέγεται «Απεσταλμένοι από τον Θεό» (Emissaries from Heaven). Πιστεύει ότι η κόρη του είναι παιδί Indigo. Επίσης πιστεύει ότι «οι περισσότεροι άνθρωποι Indigo βλέπουν αγγέλους και άλλα όντα στο αιθερικό πεδίο». Διοικεί το Ίδρυμα Oughten House και πουλάει κάρτες με αγγέλους. Στο βιβλίο έχει συμμετάσχει και η Doreen Virtue, μια υπέρμαχος της αγγελικής θεραπείας, η οποία έχει βρει μια ακόμα πιο εξελιγμένη γενιά παιδιών που δημιουργείται τώρα: τα Κρυστάλλινα παιδιά (The Crystal Children) .

Ωστόσο δεν κινούνται όλοι οι συμμετέχοντες του βιβλίου στο χώρο της New Age μεταφυσικής. Για παράδειγμα, η Δρ. Judith Spitler McKee είναι μια πρώην δασκάλα προνήπιου και δημοτικού, και συνταξιούχος καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Ανατολικού Michigan. Περνάει τον καιρό της προσπαθώντας να κάνει τα παιδιά να ενδιαφερθούν για το διάβασμα.

Πώς να αναγνωρίσετε το παιδί Indigo

Το παιδί Indigo αναγνωρίζεται από την αύρα του και από συγκεκριμένα άλλα γνωρίσματα, σύμφωνα με το δυκτιακό τόπο των Παιδιών Indigo (των εκδόσεων Kryon ).

•  Έρχονται στον κόσμο με ένα αίσθημα ότι είναι προνομιούχοι (και συχνά λειτουργούν με αυτό τον τρόπο)

•  Έχουν ένα αίσθημα ότι «δικαιούνται να είναι εδώ», και εκπλήσσονται όταν οι άλλοι δεν συμμερίζονται αυτή την άποψη.

•  Η προσωπική αξία δεν είναι θέμα. Συχνά αυτά τα παιδιά λένε στους γονείς «ποιοι είναι».

•  Αντιμετωπίζουν δυσκολίες με την απόλυτη εξουσία (εξουσία χωρίς εξήγηση ή επιλογή)

•  Απλώς δεν κάνουν κάποια πράγματα, για παράδειγμα το να περιμένουν στην ουρά είναι δύσκολο για αυτά.

•  Απογοητεύονται με συστήματα που έχουν προσανατολισμό προς την τελετουργία και που δεν απαιτούν δημιουργική σκέψη.

•  Συχνά βλέπουν καλύτερους τρόπους για να κάνουν πράγματα, τόσο στο σπίτι όσο και στο σχολείο, γεγονός που τα κάνει να φαίνονται αντικομφορμιστές απέναντι σε οποιοδήποτε σύστημα.

•  Μοιάζουν αντικοινωνικά εκτός εάν είναι με το δικό τους είδος. Εάν δεν υπάρχουν τριγύρω τους άλλοι της ίδιας συναίσθησης, συχνά γίνονται εσωστρεφείς και νιώθουν ότι κανένας άνθρωπος δεν τους καταλαβαίνει. Το σχολείο συχνά είναι κοινωνικώς υπερβολικά δύσκολο για αυτά .

•  Δεν θα ανταποκριθούν στην πειθαρχία μέσω της ενοχής («Περίμενε να γυρίσει ο πατέρας σου σπίτι και να δει τι έκανες»).

•  Δεν είναι ντροπαλά στο να σου δείχνουν τι χρειάζονται.

(Για κάποια παραδείγματα γονιών από το Χιούστον που έχουν αναγνωρίσει τα παιδιά τους ως Indigo, βλέπε Krider 2002. Τα παιδιά δεν συμφωνούν απαραίτητα με τους ισχυρισμούς των γονιών τους).

Μπορεί κανείς να καταλάβει γιατί πολλοί γονείς δεν θα ήθελαν το παιδί τους να χαρακτηριστεί ως ADHD. Αυτός ο χαρακτηρισμός υποδηλώνει ατέλεια. Κάποιοι μπορεί ακόμα να θεωρήσουν ότι σημαίνει πως το παιδί τους έχει κάποια «βλάβη». Συγκεκριμένα, σημαίνει ότι η συμπεριφορά του παιδιού σας οφείλεται σε μια νευρο-βιολογική πάθηση. Για κάποιους, αυτό είναι το ίδιο με το να έχεις δυσλειτουργικό εγκέφαλο ή κάποια ψυχική διαταραχή. Είναι κατανοητό ότι εδώ υπάρχει συναισθηματική φόρτιση. Η θεραπεία των παιδιών με προβλήματα είναι φλέγον ζήτημα για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τους δικηγόρους, τους παρουσιαστές talk show, τους δημοσιογράφους και άλλους που δεν φημίζονται για το ρόλο τους στην διευκρίνιση πολύπλοκων επιστημονικών ή ιατρικών θεμάτων. Πολλοί παρασύρονται και κατηγορούν την φαρμακοβιομηχανία και τους ψυχιάτρους ότι φορτώνουν άσκοπα τα παιδιά μας με φάρμακα (σ.τ.μτφ.: για μια εισαγωγή σ' αυτό το θέμα δείτε αυτό). Ο αντίλογος είναι άσκοπος διότι λίγοι θα ακούσουν τους υπερασπιστές εκείνων που «κακοποιούν» παιδιά. Ακόμα λιγότεροι θα κάνουν τον κόπο να ερευνήσουν εάν οι επικριτές γνωρίζουν για τι μιλάνε.

Το Διεθνές Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας ( National Institute of Mental Health) λέει ότι η ADHD είναι η πιο συνηθισμένη παιδική διαταραχή. Εμφανίζεται στο 3-5% των παιδιών σχολικής ηλικίας. (Ο David Kaiser λέει ότι το 10% των παιδιών σχολικής ηλικίας έχουν διαγνωστεί με ADD/ADHD και ότι σε κάποιες περιοχές των ΗΠΑ το 50% των παιδιών έχουν τέτοια διάγνωση). Με τόσα πολλά προσβληθέντα παιδιά, θα έπρεπε να είναι εύκολο να βρεθούν περιπτώσεις λανθασμένης διάγνωσης, ακατάλληλης θεραπείας, παρενεργειών και ούτω καθεξής. Ωστόσο, οι ανεκδοτολογικές ιστορίες κακοποίησης δεν θα πρέπει να αντικαθιστούν τις επιστημονικές μελέτες ή τις κλινικές παρατηρήσεις των επαγγελματιών που παρακολουθούν αυτά τα παιδιά σε καθημερινή βάση. Αλλά όλοι ξέρουμε ότι μια ιστορία που παρουσιάζεται στην εκπομπή της Oprah ή του Larry King από την Arianna Huffington ή την Hilary Clinton είναι πολύ πιο ισχυρή από μια ελεγχόμενη επιστημονική μελέτη. Ωστόσο, αυτές οι επιστημονικές μελέτες πρέπει να γίνουν. Το Ritalin κυκλοφορεί από το 1950 και παρόλα αυτά δεν υπάρχει καμία μακροπρόθεσμη μελέτη απ' όσο ξέρω, η οποία να δείχνει ότι είναι ασφαλές, αποτελεσματικό ή καλύτερο από κάθε άλλη εναλλακτική λύση. Η συνταγογράφησή του υποστηρίζεται κυρίως από εκείνους που βρίσκονται στα χαρακώματα, τους γιατρούς που παρακολουθούν τα εκατομμύρια παιδιών και ενηλίκων με AD/HD . H υποστήριξη προέρχεται επίσης από τον παρασκευαστή του Ritalin, τη Φαρμακευτική Novartis με έδρα το New Jersey, η οποία λέει ότι το φάρμακο «έχει χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα στη θεραπεία εκατομμυρίων ασθενών με ADHD για πάνω από 40 χρόνια,» πιστοποιούμενο από τα αποτελέσματα 170 μελετών (Donohue). Ωστόσο η Novartis δεν μπορεί να θεωρηθεί αντικειμενική.

Εν πάση περιπτώσει, ανεξάρτητα από το πόσες μακροχρόνιες μελέτες γίνουν που δεν βρουν κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα στο Ritalin, θα υπάρχει πάντα η πιθανότητα η επόμενη μελέτη να βρει κάτι τρομερό. Για παράδειγμα, «ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνια λένε ότι η μελέτη τους που παρακολουθεί νεαρούς ασθενείς με ADHD κατά την ενηλικίωση τους, έχει βρει μια σύνδεση μεταξύ της χρήσης Ritalin και της μετέπειτα κατάχρησης τσιγάρου, κοκαΐνης και άλλων διεγερτικών» ( Donohue 2000). Είναι η σύνδεση αρκετά ισχυρή ώστε να προκαλέσει ανησυχία; Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι δεν ήταν το σύνδρομο ADHD και όχι το Ritalin η κύρια αιτία για αυτή τη σύνδεση;

Η απάτη και η σχεδόν υστερία που περιβάλλει τη χρήση του Ritalin έχει συνεισφέρει στη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας που καθιστά αδύνατο να ληφθεί στα σοβαρά ένα βιβλίο σαν το Indigo Children. Εάν έπρεπε κανείς να επιλέξει, ποιος δεν θα προτιμούσε να πιστεύει ότι το παιδί του είναι ιδιαίτερο και εκλεγμένο για κάποια ανώτερη αποστολή από το να πιστέψει ότι το παιδί του πάσχει από ψυχική διαταραχή;

παιδια indigo!!

http://unnatural-activity.blogspot.be/2010/06/indigo.html

Ο όρος «παιδί indigo» προέρχεται από την ψυχικό Nancy Ann Tappe, η οποία ταξινόμησε τις προσωπικότητες των ανθρώπων ανάλογα με το χρώμα της αύρας τους (σ.τ.μτφ.: ο όρος "indigo" είναι το χρώμα "λουλακί", οπότε το "παιδί indigo" είναι κυριολεκτικά το "λουλακί παιδί" επειδή το χρώμα της αύρας του είναι λουλακί).

Σύμφωνα με την Tappe,

Το φαινόμενο Indigo έχει αναγνωριστεί ως μια από τις εκπληκτικότερες αλλαγές της ανθρώπινης φύσης που έχουν καταγραφεί ποτέ στην κοινωνία. Το χαρακτηριστικό Indigo περιγράφει το ενεργειακό μοτίβο της ανθρώπινης συμπεριφοράς που υπάρχει σε πάνω από το 95% των παιδιών τα οποία γεννήθηκαν την τελευταία δεκαετία… Αυτά τα φαινόμενα συμβαίνουν παγκοσμίως και τελικά οι άνθρωποι Indigo

θα αντικαταστήσουν όλα τα άλλα χρώματα. Όταν είναι μικρά παιδιά, οι Indigo αναγνωρίζονται εύκολα από τα ασυνήθιστα μεγάλα, διαυγή μάτια τους. Υπερβολικά έξυπνα, πρώιμα αναπτυγμένα παιδιά με εκπληκτική μνήμη και ισχυρή επιθυμία να ζήσουν ενστικτωδώς, αυτά τα παιδιά της επόμενης χιλιετίας είναι ευαίσθητες, προικισμένες ψυχές με εξελιγμένη συνείδηση, και έχουν έρθει εδώ για να μας βοηθήσουν να αλλάξουμε τον παλμό της ζωής μας και για να δημιουργήσουν μία γη, μία υδρόγειο και ένα είδος. Είναι η γέφυρά μας προς το μέλλον. *

Σήμερα ζούμε σε έναν κόσμο που μεταβάλλεται συνεχώς. Οι επιστημονικές ανακαλύψεις μας πάνε σχεδόν καθημερινά ένα βήμα παραπέρα και απόψεις γνωστών επιστημόνων του προηγούμενου αιώνα μοιάζουν τόσο αστείες σήμερα. Στις ανεπτυγμένες χώρες επίσης το προσδόκιμο ζωής ανεβαίνει συνεχώς. Μέσα στην επικρατούσα αυτή ατμόσφαιρα, πρόσφατες έρευνες δείχνουν πως οι σημερινοί δεκχρονοι σκέφτονται και πράττουν όπως ακριβώς οι δεκαπεντάχρονοι των προηγούμενων δεκαετιών. Δεν χρειάζεται άλλωστε και πολύς κόπος για να διαπιστώσεις κανείς κάτι τέτοιο. Τα παιδιά που γεννιούνται αφομιώνουν πολύ καλύτερα τις νέες τεχνολογίες σε σχέση με έναν μεσήλικα. Μπορείς να αντικρύσεις έναν 7χρονο να δένει και να λύνει στην κυριολεξία ένα Pc, την ίδια στιγμή που ένας 50χρονος αδυνατεί να πραγματοποιήσει μια τηλεφωνική κλήση από το κινητό του τηλέφωνο!

Ποια είναι λοιπόν τα παιδιά Indigo; Ποιες είναι οι διαφορές τους (νοητικές και ψυχικές) σε σχέση με τους παλαιότερους; Ποιος είναι ο λόγος για τους οποίους φαντάζουν τόσο διαφορετικά; Γιατί ολοένα και περισσότεροι επιστήμονες στο εξωτερικό υιοθετούν τη θεωρία περί Indigo και μιλούν για διαφορετική αύρα; Πως επηρεάζει τους σημερινούς νέους η απόκτηση της ταμπέλας "ξεχωριστός"; Μήπως αντικρύζοντας το θέμα καθαρά κοινωνιολογικά μπορούμε να δικαιολογήσουμε τον θαυμασμό μας αυτόν εν συγκρίσει με τις επιταχυνόμενες μεταβολές σε παγκόσμιο επίπεδο που ανέφερα παραπάνω; Μήπως η υποσυνείδητη ανησυχία του ανθρώπου για την τύχη του πλανήτη (τον οποίο ο ίδιος κατέστρεψε και καταστρεφει) τον σπρώχνει στο να εναποθέσει τις ελπίδες του σε μια επερχόμενη indigo γενιά;(θυμηθείτε και τα "οικολογικά" μηνύματα των απαγωγών από "εξωγήινους" που περιγράφονταν από τους απαχθέντες κυρίως τη δεκαετία του 50'-δηλαδή μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο).

 

Παρακάτω παραθέτω το ερωτηματολόγιο που χρησιμοποιείται για την αναγνώριση των ατόμων αυτών.

Ο μικρός πρίγκιπας