AUTISME - sterrekinderen

1 .   Waarom :  " Je lijkt niet autistisch " toch geen compliment is   / Ron George

2.    Autisme  : Lee Carroll channelt Kryon         -  Nederl.OT

                        + de tekst in Nederlands +  le texte en Français

3.   Autisme    : Esther Hicks channelt Abraham -  Nederl.OT

                        + de tekst in het Nederlands

4.   Un extrait de mes reportages sur les enfants Indigos sous le titre : 

                        Monsieur de Saint Exupéry, le petit Prince est revenu


5 .Sterrekinderen  : bron : nieuwetijdskind.com  - Phoebe Lauren







Tekst in het Nederlands  - Esther Hicks /Abraham -  Autisme


Ik werk ook met kinderen met een handicap, die autistisch zijn. Mijn vraag is deze ... Ik probeer het te begrijpen ... je hebt het er al over gehad….

Dus wie heeft autisme of de ziekte gecreëerd ... omdat een kind toch niet echt een keuze heeft ...

 

Iedereen heeft een keuze, en in verband met een aantal dingen, willen we jou dit meegeven:

In de eerste plaats en vooral dit: Ieder van jullie, die de beslissing neemt om in een fysiek lichaam te incarneren, heeft een complete visie van fysiek lichaam dat hij zal belichamen voordat hij komt.

Niemand zit gevangen in een situatie die verschilt van wat hij wil.

Geen uitzonderingen daarop.

Het is handig om te weten. Een geruststellende gedachte, een opluchting ... is het niet?

Nu zijn er krachtige leraren - speciaal nu - die op aarde aankomen, die vanuit hun niet-fysieke gezichtspunt wisten dat er veel mensen zijn die de vibratie en uitlijning vergeten zijn, en geen rekening houden met hun eigen gidssysteem. Die proberen hun leven te laten functioneren door te proberen de omstandigheden onder controle te houden.

En de leraar in u weet dat wie iets beters probeert te doen door omstandigheden te beheersen, een nutteloos leven zal leiden. Omdat er altijd omstandigheden zijn die je niet kunt controleren, omdat het niet jouw taak is, of jouw recht, of jouw vermogen om te controleren wat er gebeurt in ieders ervaring om je heen.

Hun leven is hun leven om te creëren en te controleren.

Daarom incarneren veel energieën vrijwillig , een fysieke conditie waar ze niet kunnen uit weggetrokken of verwijderd worden.

Met andere woorden, ze zeggen:

ik ga, en ik zal anders genoeg zijn zodat je deze vierkante pin niet in een rond gat kunt slaan.

Wat je ook probeert, je zult niet de macht hebben om mij te beheersen.

Ik zal vrij zijn!

Snap je ?....

Dus als je met hen omgaat, als je die geweldige ervaring krijgt van interactie met hen ...

wanneer ze niet worden uitgedaagd door een systeem dat hen probeert te veranderen ...

met andere woorden ...

stel je voor: stel je voor hoe frustrerend  het zou zijn!

Om je intentie vanuit je bron te realiseren, in een fysiek lichaam dat totaal anders is, zodat mensen je niet kunnen controleren, en dan toch opmerken dat ze je nog altijd proberen te controleren. Dat is de frustratie en verontwaardiging die je in hen ziet. Ze willen het je vertellen,

en als ze beter met hun woorden zouden zijn, zouden ze jullie zeggen: wacht even!

Ik heb veel moeite gedaan om anders te zijn, je wordt verondersteld me met rust te laten!

En degenen die zich in een situatie bevinden waarin iemand niet echt probeert om ze normaal te maken ...

Je noemt het een handicap, ze zouden zeggen dat het een voordeel is.

Met andere woorden: vanuit het oogpunt van de bron zou het er ongeveer zo uitzien:

ik besloot om het krachtige wezen te blijven dat ik ben,

en ik zal incarneren  in een fysieke ervaring,

en ik zal anders genoeg zijn opdat je me niet zou kunnen controleren,

wat betekent dat ik een van de weinige mensen zal zijn

die je op deze planeet zult ontmoeten,

die weet dat hij vrij is!

Omdat ik vrijheid koos in plaats van jouw goedkeuring over mij!

En de maatschappij raakte in verlegenheid door hen, of maakte zich zorgen over hen ... altijd op zoek naar een manier om je naar 'normaliteit' te brengen.

Maar zij ... zij zullen zeggen:

"We wilden niet zoals jij zijn,

daarom hebben we ervoor gekozen om anders te zijn.

Wij zijn gekomen met de mededeling dat "er balans en waarde is in onze verschillen.

Wij kwamen om onvoorwaardelijke liefde te onderwijzen. "  

De meeste mensen praten over onvoorwaardelijke liefde,

maar ze leven het niet.


De meeste mensen zeggen,

"oh je bent zo aardig, ik hou van je,

maar 'in déze omstandigheden' ...

en je bent zo raar, ik kan niet van je houden onder deze ...

dus als je gewoon een beetje meer als 'dat' ...

 het zou zo aardig voor me zijn ...

Omdat ik van je wil houden,

en als je meer zo was, zou ik van je kunnen houden,

dus probeer gewoon een beetje te veranderen,

 want dat ik me beter kan voelen. "


Wat onvoorwaardelijke liefde zegt, is:

"Ik wil verbinding vinden met de bron en alles waarnaar ik kijk  

zien door de ogen van de bron.

Wat betekent: ik heb het niet nodig dat je anders bent,

zodat ik me beter zou voelen, ik heb de mogelijkheid om mijn ‘blik’ aan te passen om mezelf op de bron af te stemmen. "

 Onvoorwaardelijke liefde zegt:

"Ik zal de verbinding met de bron vinden en ik ik zie dan wel...

Voorwaardelijke liefde zegt:

"Ik zal je vragen te zijn zoals ik wil dat je bent, zodat wanneer ik naar je kijk,

Ik me beter zal voelen.

Enorm verschil.

Onvoorwaardelijke liefde is absolute vrijheid. Voorwaardelijke liefde is een absolute gebondenheid.

Dus deze gezegende wezens zijn leraren van vrijheid geworden.

En interessant ... het meest interessante van alles: ze voelen zich vrij!

Zelfs als je ze probeert te beheersen.

Het is zo interessant.

Dus het autistische kind voelt zich vrij.

Het maakt zich nergens zorgen over, is het jou al opgevallen?

En de mensen die proberen hen te overtuigen om anders te zijn om zichzelf beter te voelen, bevinden zich in absolute slavernij.

En het kind zegt: Ik weet niet wat je probleem is.

En de leraar of ouder zegt: jij bent het probleem ...

En het kind zegt: het is absoluut noodzakelijk dat je dit loslaat, omdat ik niet kan veranderen.

 Als je met me wilt communiceren, moet je onvoorwaardelijke liefde ontdekken.

En als je dat doet, zal je vrij zijn zoals ik.

En misschien zullen velen van ons die gaan komen: 'autistisch zijn ‘om je dat te leren.

Op dit moment vinden ze de dingen best leuk. Observeer ze aandachtig en voel de vreugde van hun wezen en zeg tegen hen:

" voor mij hoef je geen haar te veranderen" ...








Le texte en Français - Esher Hicks - Abraham-  Autisme


Moi aussi je travaille avec des enfants qui ont des handicapes, qui sont autistes.

Ma question est la suivante…

J’essaie de comprendre… Vous en avez parlé déjà . Alors qui a créé  l’autisme, ou la maladie … parce qu’ un enfant  n’a pas vraiment le choix…



Tout le monde a le choix, et pour un certain nombre de choses, nous voulons vous donner à ce sujet d’abord et surtout ceci : Chacun de vous, qui fait la décision d’incarner dans un corps physique, a une vision complète du corps physique dans lequel il incarne avant de venir. Donc personne n'est piégé dans une situation qui est différente de ce qu'il veut. Pas d'exceptions à cela. C'est utile de savoir. Une pensée rassurante, soulageante…n'est-ce pas ?

 

Maintenant, il y a des professeurs puissants- surtout maintenant - qui arrivent sur terre, qui de leur point de vue non-physique, étaient conscients qu'il n’y a pas mal d'humains qui ont oublié la vibration et l'alignement, et qui ne tiennent pas compte de leur propre système de guide. Qui essaient de faire fonctionner leur vie en essayant de contrôler les conditions. Et l'enseignant en vous sait, que quiconque essaie de faire quelque chose de mieux en contrôlant les conditions, va vivre une vie de futilité. Parce qu'il y aura toujours ces conditions que vous ne pouvez pas contrôler, car ce n'est pas votre travail, ou votre droit, ou votre capacité de contrôler ce qui se passe dans l'expérience de tout le monde autour de vous. Leurs vies sont leurs vies à créer et à contrôler.

 

Donc, un grand nombre d'énergies incarnent délibérément, cherchant une condition physique dont on ne peut pas les exclure ou dont on ne peut exiger qu'elles en soient exclues.

 

 

En d'autres termes, ils disent : J’y vais, et je serai assez différent pour que vous ne puissiez pas marteler cette cheville carrée dans un trou rond.

Peu importe ce que vous essayez, vous n'allez pas avoir le pouvoir de me contrôler. Je serai libre ! Tu vois.

 

Alors comme vous interagissez avec eux, si vous obtenez cette expérience merveilleuse d'interagir avec eux…  quand ils ne sont pas mis au défi par un système qui essaie de les changer ... en d'autres termes ... imaginez : imaginez à quel point cela serait frustrant! De réaliser votre intention de votre point de vue source, et le faire sans hésitations dans un corps physique assez différent, pour que les gens ne puissent pas vous contrôler, et puis remarquer quand même, qu’ils essaient toujours de vous contrôler.

 

C'est la frustration et l'indignation que vous voyez en eux. Ils veulent te dire, et s'ils étaient meilleurs avec leurs mots ils te diraient : attends une minute !  Je me suis donné beaucoup de peine pour être différent, tu es supposé me laisser tranquille ! Et ceux qui sont dans une situation où quelqu'un n'essaie pas vraiment de les rendre normaux ...

Vous appelez cela un handicap, ils diraient que c'est un avantage. En d'autres termes : du point de vue de la source, cela ressemblerait à quelque chose comme : j'ai décidé de rester l’être puissant que je suis, et je vais incarner dans une expérience physique, et je serai assez différent pour que vous ne pourriez pas me contrôler, ce qui signifie que je vais être l'une des rares personnes, que vous allez rencontrer sur la planète qui sait qu’il est libre !

Parce que j’ai choisi la liberté au lieu de ton approbation de moi !

Et la société était embarrassée par eux, ou inquiète à leur sujet… essayant toujours de vouloir trouver un moyen en plus pour pouvoir vous amener à la ‘normalité’.

Mais eux… ils diront : « Nous ne voulions pas être comme vous, c'est pourquoi nous avons choisi d'être différents. Nous sommes venus pour vous offrir un message : « qu'il y a de l'équilibre et de la valeur dans nos différences ». Nous sommes venus enseigner l'amour inconditionnel. »

 La plupart des gens parle d'amour inconditionnel, mais ils ne le vivent pas. La plupart des gens dit : « oh tu es si gentil, je t'aime, mais ‘ dans ces conditions ‘ ... et tu es si étrange, je ne peux pas t'aimer sous ces ... alors si tu étais juste un peu plus comme ‘ça’ ... ça serait si aimable envers moi…  Parce que je veux t'aimer, et si tu étais plus comme ça, je serais capable de t'aimer, alors essaie juste de changer un peu, pour que je puisse me sentir mieux. »

Ce que l’amour inconditionnel dit est : « je veux tellement être connecté à la source, et que je verrai tout ce que je regarde, à travers les yeux de la source. Ce qui veut dire : je n'ai pas le besoin que tu sois différent, pour que je puisse me sentir mieux, j'ai l'habilité de régler mon regard pour aligner moi-même avec la source. »

L'amour inconditionnel dit : « Je trouverai la connexion avec la source et je verrais bien » ... L'amour conditionnel dit : « Je te demanderai d'être comme je veux que tu sois, de sorte que quand je te regarderai, je me sentirai mieux ». Énorme différence. L'amour inconditionnel est la liberté absolue.

L'amour conditionnel est une servitude absolue.

Donc, ces êtres bénis sont devenus des enseignants de la liberté.

Et intéressant ... la chose la plus intéressante de toutes : ils se sentent libres ! Même lorsque vous essayez de les contrôler.

C'est une chose tellement intéressante. Alors l'enfant autiste, se sent libre. Il ne s'inquiète de rien, avez-vous remarqué ?

Et les gens qui essaient de les convaincre à être différents pour se sentir mieux,

sont en esclavage absolu.

Et l'enfant dit :

Je ne sais pas quel est votre problème.

Et l'enseignant ou le parent dit :

vous êtes le problème ...

Et l'enfant dit : il faut absolument que vous lâchiez prise de cela, parce que je ne peux pas changer. Si tu veux interagir avec moi, tu dois découvrir : l'amour inconditionnel.

Et quand tu le feras, tu seras libre comme moi. Et peut-être que beaucoup d'entre nous incarneront ‘ autistes ‘, afin de vous enseigner cela.

A l’instant ils passent un très bon moment. Observez-les de près et ressentez la joie de leur être, et dites-leur : "Tu n'as pas besoin de changer un poil pour moi" ...




4 / Un extrait de mes reportages sur les enfants Indigos sous le titre : 

Monsieur de Saint Exupéry, le petit Prince est revenu



À la fin de la deuxième partie de notre reportage,                                                                   

j’avais promis de vous parler un peu sur l’autisme. 

Ceci n’est pas possible sans vous expliquer un peu, ce qu’est : ‘une canalisation’

La canalisation est une forme naturelle de communication                                                       

entre les humains et les entités non physiques comme les êtres angéliques,                                

les esprits de la Nature  ou les entités des membres de votre famille décédés.                                                                                                             

Le rôle de celui qui canalise ressemble beaucoup au rôle                                                           

d’un interprète ou d’un traducteur. Le Canalisateur se permet de sentir,                                      

de ressentir la communication d’un autre être,                                                                  

puis il attache des mots humains à ce qui a été perçu,                                                         

pour pouvoir partager avec d’autres humains.


 Une des méthodes est que le canalisateur reçoit l’information                                            

d’abord au niveau des intuitions et des sentiments,                                                                   

puis son ‘mental’ transmettra tout cela sous forme de mots.                            

Contrairement aux croyances, les entités en général                                          

n’utilisent pas trop le langage humain                                                                                

car ils le trouvent artificiel et contingent.                                                                   

L’essence plus riche de leur message,                                                                                

arrive à travers des séries de sensations et de ressentis subtils.                              

Appelons cela plutôt : de la télépathie.

Alors comment tout cela se fait ?                                                                                       

Quand on fait une canalisation,                                                                                           

il y a l’épiphyse qui s’ouvre                                                                                               

et qui nous transmet des messages de ce qu’on appelle ‘la Source’.               

Ils peuvent avoir des noms différents, mais ils viennent tous de la source.

Quand un humain interprète, prononce ou écrit des messages,                                          

il utilise bien sûr ses propres outils,                                                                                   

basés sur une culture et des expériences propres à lui.

 

Les différences entre les ‘canalisateurs’                                                                                     

sont les résultats de la manière dont ils interprètent les choses,                                                          

 et le niveau des filtres humains de leur glande pinéale.

 

Il faut qu’on réalise une fois pour toutes,                                                                                

que ces informations n’ont pas leur origine dans le cerveau.                                                   

Non. La canalisation est une forme de communication multidimensionnelle.                             

Cela n’a rien à voir avec des synapses …  du tout… 

 L’intuition est une ‘communication-d ‘âme’                                                                              

et n’est pas une fonction cervicale.

 

Ce que je vais vous expliquer maintenant,                                                                                

vous rendra en même temps, de la clarté sur le sujet de l’autisme.

 

Il y a une grande différence entre de la communication linéaire et non-linéaire.

 

Imaginez-vous une vieille machine à écrire.                                                                  

Une très vieille machine à écrire.                                                                                         

Une machine dans laquelle on devait insérer du papier,                                                        

et avec un ruban, parfois en deux couleurs,                                                                                    

pour que les lettres tapées, arrivent finalement sur le papier. 

Dans cet exemple vous allez voir                                                                                             

 que les lettres vont être positionnées l’une après l’autre sur le papier.                            

C’est ainsi que se forment des mots, des phrases, des paragraphes…                                   

soit des groupes de pensées réalisés de façon linéaire.                                                           

Alors ceci on pourrait appeler de la communication linéaire,                                                 

une manière de communiquer, pour vous : tout à fait normale.

Cela veut dire, si vous lisez, ou vous entendez le message,                                                      

vous recevez l’information mot après mot,                                                                                   

dans la structure de la langue Française…

C’est pourquoi on appelle ce système de communication : linéaire.

Ceci est de la communication humaine,                                                                                      

et c’est comme ça que travaille votre cerveau.

 

Passons maintenant au : non-linéaire.

Imaginez-vous, que cette machine à écrire,                                                                               

est coincée d’une manière ou d’une autre,                                                                                          

ce qui vous rends capable de continuer à taper pendant toute la journée,                                

parce que le rouleau de transfert ne bouge plus.                                                                   

Peu importe le nombre de lettres que vous tapez,                                                                     

la seule chose que vous réalisez est une tâche d’encre illisible.

Alors quel est le résultat de votre lettre ?                                                                                

Une tache d’encre illisible.                                                                                                     

Tous les caractères se trouvent l’un sur l’autre                                                                         

et vous n’avez aucune idée, de ce qui a été écrit.

Alors imaginez-vous, qu’il y a quelqu’un qui passe,                                                                  

qui maîtrise la communication ‘non-linéaire’.                                                                           

Il regarderait cette tâche d’encre, et serait capable de voir le message entier.

Ces personnes sont conceptuelles et pas linéaires…                                                                   

Ils sont capables de voir les pensées qui se trouvent derrière le message,                                   

et de regarder dans cette tâche d’encre.

N’oubliez pas que tous les caractères et phrases et paragraphes sont tous là !                         

Vous les avez tapés, tous !                                                                                                           

Mais ils ne sont pas là, de façon linéaire. 

 

Quand une personne conceptuelle, donc non-linéaire                                                        

regarde la tâche d’encre, il regarde et voit quelque chose qui existe déjà.                                  

Dans ce cas-ci : « un message tapé à la machine ».                                                                            

Il n’est pas nécessaire pour eux d’inventer ou de deviner des choses.                                  

La seule chose qu’ils font est lire quelque chose qui existe déjà,                                                  

d’une façon non-linéaire.                                                                                                          

Le message est déjà écrit, tous les caractères sont là                                                            

 –  représentés par une tâche – mais écrit dans notre temps d’existence.

 

Une ‘intelligence non-linéaire’                                                                                                  

ce que nous appelons aussi de l’autisme, a un attribut,                                                          

qui vaut la peine d’étudier de plus prêt.

Il y a pas mal de gens autistes qui pourront vous répondre à votre question :                            

le 15 mai de l’année 2021, c’est quel jour de la semaine ?                                                              

Pour la plupart d’entre nous ce serait presque impossible de vous donner une réponse.        

Suite à un calcul mathématiques compliqué peut-être.

Mais pour les autistes cela n’a rien à voir avec « calculer les choses » …Rien.                               

Ce n’est pas une formule, ni des mathématiques…                                                              

Non c’est tout simple.                                                                                                               

La réponse existe déjà, donc la réponse est connue.

Vous n’auriez certainement pas de problèmes                                                                              

de retrouver cette information sur un ordinateur bien sûr….                                      

Parce que cette information existe déjà.                                                                                   

C’est une idée qui a été développée, exécutée et téléchargée.

C’est la raison pour laquelle -  dans les écoles -                                                                         

les instituteurs deviennent frustrés du fait,                                                                                   

qu’il y a de plus en plus de jeunes                                                                                                  

qui donnent des réponses immédiates sur leur questions,                                                                   

sans pouvoir expliquer d’où cela sort. Ils savent….                                                                      

C’est tout ce qu’ils peuvent dire.                                                                                    

Alors c’est un peu comme quelqu’un qui prend un livre en main                                  

et qui est capable, sans l’ouvrir,  de vous en raconter l’histoire.

 

En général, ceux qui ont un ‘cerveau autiste’,                                                                              

ont la capacité de faire une interprétation immédiate des informations,                           

parce qu’ils voient le ‘concept’. Ils ne calculent rien !                                                         

C’est la grande différence entre linéaire et non—linéaire.                                                                     

Le cerveau ‘autiste’ est le précurseur des choses qui sont à venir,                                                 

et une ‘irrégularité’ dans l’évolution humaine.                                                                               

Ils sont les surdoués d’aujourd’hui, et pour eux il n’y a pas mal de difficultés,                        

qui sont le résultat de leur incapacité à vivre dans un monde linéaire.

 

Alors, si j’ai bien compris les choses,  il n’y a pas mal de communications non-linéaires                                                                        

qui arrivent maintenant dans notre monde linéaire.                                                                  

Et là je reviens aux canalisations.

Un exemple là-dedans est Lee Carrol qui nous fait rapport des messages                                                                                               

qui lui sont confiés par une entité qui s’appelle : Kryeon.                                                                

Je vous fais entendre une partie d’une canalisation ou channeling de cette entité.                                                                                              

Dans ce channeling il parle de l’ADN.                                                                                  

Et ce que les douze brins d’ADN signifient.                                                                      

Dans le passé, nous n’avions accès, qu’à deux des douze brins.                                                     

Les derniers temps, et grâce au fait que les fréquences de notre terre augmentent,                                                                            

il y a déjà 5 brins, qui pour certaines personnes, sont activés.                                              

Entr’autre chez les enfants nouveaux.

Ce sont les brins n° 2, 6, 7, 8 et 9

Brin numéro 2 constitue la mission de vie des êtres humains.                                                   

Une mission basée sur des choses que vous avez faites ou pas faites, dans ce que nous appelons, des vies antérieures.                                           

C’est la raison, pour laquelle ce brin n°2 est directement lié à vos annales Akashiques, qui se retrouvent dans les brins 7 et 8.Le brin qui est toujours lié à tout, est numéro 6. Celui-ci représente le soi supérieur.                                                                                                  

C’est la partie de nous-même que pas mal de gens vénèrent sous le nom : Dieu.                         

Mais ce numéro 6 fait partie de vous. Et cela se retrouve dans votre ADN.

Ce qui veut dire que, si vous vous trouvez dans une église,                                                          

et vous priez Dieu, c’est à votre propre : ‘soi supérieure’ que vous priez.

Les brins 7 et 8 sont les énergies de l’ADN humaine les plus importantes.                                 

Ils sont le moteur pour les buts karmiques, mais aussi pour les missions de vie,                            

ils sont très relatés avec le numéro 6, le soi supérieur.                                                                   

Les brins 7 et 8 sont les brins de créations,  ce que nous avons déjà mentionnés comme les anales Akashiques.

Cela veut dire : les archives de : chaque vie que nous avons vécus sur terre.                          

Tout ce que nous avons fait, tout ce qu’on a accompli,                                                        

tous les talents qu’on a développés ainsi que les valeurs spirituelles.                              

Tout cela se trouve dans les brins 7 et 8.  

Et maintenant, un peu comme un cadeau à cette génération nouvelle sur terre,                            

il y a brin n° 9 qui vient d’être activé.                                                                                

Et cela est le brin qui nous donne, ou donnera l’accès aux annales Akashiques, ce qui veut dire                                                                                

que dans notre vie présente on aura accès aux informations des vies précédentes.

Bon. Place maintenant à Lee Caroll.                                                                                            

Un homme très expressif, vous allez entendre cela…                                                              

qui se trouve sur une chaise dans une salle,                                                                              

 avec pas mal de gens qui sont pleinement en train de s’éveiller.                                                  

Je vous fais entendre un petit extrait d’une canalisation qu’il a fait sur l’ADN .

 

 Lee Carroll – Kryon – ontwakend DNA

 

"A ma gauche il y a un être humain. Il est un ‘Maestro’. Un maître…                                  

Laissez-moi vous en dire quelque chose.                                                                                     

Le moment qu’il venait de naître, il savait déjà comment jouer le piano.                                       

Est-ce que vous saviez cela ?                                                                                              

Il dira peut-être qu’il a suivi des cours de piano, mais cela n’est pas le cas. Je vous dirai plus.                                                                      

Quand il arrivait sur terre il savait comment jouer du piano.                                                        

Et comment composer de la musique.                                                                               

Les mélodies se trouvaient déjà dans sa tête,  parce qu’il n’avait pas encore achevé sa vie précédente.                                                             

Pour jouer maintenant et ici, il n’a pas du apprendre le piano.                                         

Non, il a dû apprendre comment se développer les mains, pendant qu’elles étaient dans l’état de croissance,                                                                

pour qu’il puisse atteindre les touches du piano.                                                                         

Et continuer avec ce qu’il savait déjà.                                                                                

 …Il a remis en valeur l’Akasha automatiquement.                                                                         

Est-ce que vous avez déjà entendu parler de ces enfants extraordinaires, qui savent peindre comme un vrai maître ? Ils existent, vous savez !Avez-vous des questions là-dessus ?                                                     

Je viens juste de vous l’expliquer.                                                                                               

Leur vie précédente et leur vie de maintenant, sont tellement transparentes, que quand ils arrivent ici,                                                                

ils continuent simplement leur chemin, là où ils étaient arrivés…  »







5 . Voor alle sterrenkinderen

die geboren worden in deze wereld


Laat je niet ontmoedigen als deze wereld jou niet herkent.


Je bent een kind van het universum. Een verdwaalde ster. Geboren in een moeilijke tijd. Een tijd die vervuld is van veranderingen. Een tijd die in beweging gebracht MOET worden. Als er niemand is die de beweging aan wil brengen, dan zullen de sterrenkinderen het moeten doen.


Veel sterrenkinderen weten van zichzelf niet dat ze sterrenkinderen zijn. Ze groeien op en voelen zich onbegrepen, verdwaald in chaos en verdriet.

Maar nu de sterrenpoort ontsloten is kunnen de sterrenkinderen gevoed worden door de kracht van het heelal. De adem van de kosmos. Veel sterrenkinderen zijn uitgeput. Ze hebben hun krachten gegeven aan deze wereld en zijn vermoeid. Vermoeid tot op het bot.


Maar de weg naar huis is ontsloten en de reis is bijna ten einde. De prachtige kenmerken die in de aura aanwezig zijn komen tevoorschijn en laten zien dat je werkelijk een sterrenkind bent. Het is een teken van het universum. Een geboorteproces. Innerlijk kun je jezelf niet meer verzetten. Je eenzame proces tussen zielen die je niet willen kennen zoals je werkelijk bent, loopt ten einde. Je bent een juweel in een modderpoel. Een edelsteen in het moeras. Een lichtkiezel op het strand. En je begint op te lichten. Eerst aarzelend, maar dan steeds stralender. Nu het sterrenlicht ontsloten is begin je te groeien. Je kleinheid verdwijnt. Je straling neemt toe. Laat je vinden. Verstop je niet meer in de ondergrondse kelders van het aardebewustzijn. Een stoet van lichtengelen is op zoek naar jou en graaft zich door de verharde lagen heen.

Men weet dat ergens onder het eelt van jouw tijd, die fonkelende schittering aanwezig is. Je wordt opgediept uit de lagen van de tijd en in de volle zon gelegd. Je wordt verwarmd, gekoesterd en bemind. Jouw schittering mag de omgeving verlichten. Je wordt opnieuw geboren en gevoed door de Moeder van het Leven zelf.

De adem van de tijd blaast je nieuw leven in. De stromen van voorbije momenten hebben je gevormd en geslepen. En je nog mooier gemaakt dan je al was. Door jezelf in de bedding van de tijdsstroming te laten leggen, hebben vele stromen door je heen kunnen spoelen. Zodanig dat de innerlijke kern de schoonheid in de uiterlijke vorm weerspiegelt. Je straalt nu werkelijk naar alle kanten en velen op deze aarde kunnen de puurheid in deze schittering nog niet aan. Daarom probeert men stoflagen over je heen te gooien, zodat je schittering minder opvalt.


Men probeert je te begraven en je te vergeten. Maar jij kunt niet vergeten worden, want je bent en blijft een kind van de zon, van de sterren en de maan. Je bent een kosmisch wezen, dat nooit sterven kan. En in deze tijd wordt je heel voorzichtig uitgegraven. Alle stoflagen worden weggepoetst. Dat wat zijn valse schijn over je heen legt wordt verwijderd uit je omgeving. En jij durft de schoonheid van dat wat tevoorschijn komt nog niet te zien.

KIJK mens van deze aarde, kind van de sterren, gids van het heelal en durf te zien wie je werkelijk bent. Laat niemand zijn sluiers over je heen draperen om je schijnsel te temperen. Breek dwars door de duisternis heen naar buiten toe en maak je sterk. Je bent nodig in deze tijd en wordt opgeroepen om je sterrenkracht in te zetten voor deze wereld. Een wereld die jou verguisd heeft, beschadigd en begraven. Maar een sterrenkind blijft de liefde van het universum met zich mee dragen, die liefde kan niet begraven nog beschadigd worden. Die kracht breekt los vanuit de kern en stroomt uit. Die beschadigde wereld in, als een helende kracht.

Stromen van verdriet breken uit je los, machteloze pijn, schaamteloze woede, helend licht. Want jouw verdriet, pijn en woede hebben zich nooit vastgezet in anderen. Je hebt dit alles in jezelf opgeslagen en verhinderd uit te stromen. En nu mag het naar buiten. Bevrijd jezelf van deze verborgen poelen en koppel er je liefde aan. Zodat het in andermans pijn, onmacht en verdriet kan overstromen en alsnog kan werken als een helende kracht.

De sterrenkracht zal zuiverend werken. De sterrenkracht zal je in balans brengen. De sterrenkracht zal je optillen en dragen door je tijd. De sterrenkracht mag eindelijk ontwaken en jouw eigenheid verlichten. Blijf trouw aan jezelf en aan het licht. Blijf trouw aan het Plan van verandering en groei. Ontwaak in je sterrenbewustzijn en neem deel aan de kosmische uitwisseling. Adem sterrenlicht in en uit. Vul je omgeving op met de adem van de nieuwe tijd en wordt krachtiger dan je ooit geweest bent. Je bent niet alleen.


https://www.nieuwetijdskind.com/


Ik kan water helen – zegt een Sterrenkind, ze vraagt de mensheid om wakker te worden

 Nieuwetijdskind Magazine

 

Het idee dat een 9-jarig meisje water kan helen is al bijzonder genoeg! Lees hier wat ze nog meer kan en wat ze de mensheid te zeggen heeft.

Ik kreeg de volgende e-mail in mijn inbox. Over een 9-jarig meisje uit Noord-Europa. Het gaat over haar vermogen om water te ‘helen’ met sterrentaal. Ze deelt ook haar blik op God en haar Missie:

“Arme, arme kinderen. We geven ons vrijwillig op, maar er staat ons zo’n moeilijk gevecht te wachten. Een brute strijd. Ik ben hier om mijn familie te helpen ‘ontwaken’. IEDEREEN slaapt nog.”

Dit is een fragment uit het boek The New Human door Mary Rodwell

Cathy’s moeder:

“Mijn dochter van 9 spreekt in ‘sterrentaal’ om water te helen. Ik woon in Noord-Europa en heb vier kinderen. Tijdens mijn eerste zwangerschap vertelde een ‘stem’ me dat mijn kinderen niet van mij waren.

Ze zouden alleen ‘via’ mij leven. Deze kinderen zijn van niemand. Ik snapte ik er niets van, ik had geen idee dat buitenaardse wezens echt bestonden.

Mijn 9-jarige dochter is een heel bijzonder meisje. Ze vindt de conventionele wereld en haar regels maar lastig. Ze vraagt me continu waarom ze dingen niet op haar manier mag doen. Cathy heeft helende krachten. Door te spreken in een buitenaardse taal, kan ze water zuiveren.

Toen ik het water daarna dronk, smaakte het echt anders. Ze zegt dat de sterrentaal van buiten het Universum komt.

Cathy ontvangt boodschappen in sterrentaal, verschillende sterrentalen zelfs. Ze begrijpt perfect wat haar verteld wordt. Ze zegt dat het hele belangrijke boodschappen zijn.

Ik liet haar een presentatie zien, van een vrouw die heelt en in meerdere sterrentalen schrijft. Mijn dochter was dolgelukkig en zij blij ‘Ze weet wat ik heb geschreven’.”

De beweringen van Cathy zijn waanzinnig, haast moeilijk te geloven. Daarom sprak ik met de Zweedse wetenschapster Dr. Ohlson (PhD), die onderzoek doet naar het opladen van water. Zij legde me uit hoe het mogelijk is wat Cathy doet.

Dr. Ohlson:

“Als wetenschapper doe ik onderzoek naar water. Ik probeer water opnieuw op te laden met energie. Ik werk veel met spiraalformaties, omdat die helpen het energieveld, de aura, op te laden en kracht te geven. Helen werkt op celniveau, geloof het of niet.

De heling via mijn handen had een effect op de proteïne die zich bindt met een specifiek gen, P53. Die speelt een rol in het aan- en uitzetten van andere genen. Als we die goed kunnen inzetten, kan dat enorm goede gevolgen hebben voor het herbouwen van de mensheid op Aarde.”

Masaru Emoto, een voormalige wetenschapper uit Japan, heeft in zijn beroemde wetenschappelijk onderzoek iets vergelijkbaars aangetoond. Hij liet zien hoe je de kristallen aard van water kunt programmeren, kunt zuiveren en veranderen. Door frequenties te creëren met verschillende soorten muziek, gebed en menselijke intentie.


God: een andere kijk

De e-mail van Cathy’s moeder:

“Cathy gebruikt nooit het woord God. Ze zegt dat we dat niet goed begrijpen.

Ze noemt Het een ‘WEZEN’ dat woont in het ‘DAGLICHT’.

Het is een ‘BOVENAARDS WEZEN’.

Het Daglicht heeft ons allemaal voortgebracht.

God is geen man of vrouw. Het heeft geen geslacht.

Dit Wezen plantte de zaadjes voor Licht en Liefde.

Het is waar het Licht en de Engelen wonen.

Cathy heeft ‘hulpjes’, die haar begeleiden en dingen leren.

Een van die wezens heet ‘Emenoke’, een vrouwelijk wezen.

Ze is blauw, zonder haar of oren. Haar ogen zijn als die van mensen, maar groter.

De groene gids is een man. Ze heeft ook hulpjes uit Dag Land (dimensies), die haar helpen te begrijpen wat haar gidsen haar vertellen.

Ze zegt: “mijn vrienden zijn altijd hier”.


De kennis:

“Cathy’s spirituele, buitenaardse vrienden hebben haar informatie gegeven in zeven boeken. Het zijn geen fysieke boeken, maar het woord ‘boek’ komt volgens Cathy het beste in de buurt.

  • Het rode boek gaat over de schepping en onze herkomst.
  • Het bruine gaat over verschillende planeten en hoe ze daar leven.
  • Het lichtgroene boek gaat over de natuur. Hoe we contact kunnen leggen met planten en dieren, en de natuur kunnen begrijpen.
  • Het donkergroene boek gaat over het lichaam. Hoe het echt werkt en hoe we verder kunnen evolueren.
  • Het blauwe boek gaat over licht en waarheid.
  • Het roodbruine boek kan ze nog niet openen, omdat ‘een draak de sleutel heeft gestolen’ ergens in de 18eeuw
  • Het zwarte boek gaat over de duisternis, het kwaad. Het is erg gevaarlijk.

Ieder boek bevat dus ontzettend belangrijke informatie.”

 

School,

het onderwijs

en wat er mis mee is


Ik sprak met Cathy via een tolk over Skype:


“Wat ze ons leren op school is niet accuraat.

Ze programmeren je alsof je een computer bent.

Ze zetten je licht uit.

Er is weinig goeds aan het huidige systeem.

De kinderen worden geprogrammeerd, de leraren drukken bij wijze van spreken alleen maar op de knopjes. Als kind zit alle kennis die we nodig hebben al in ons. Maar ze laten de kinderen daar niet op voortbouwen, de dingen niet afmaken.

Daar moeten we mee stoppen en we moeten het anders doen.

De informatie op school staat vast en is rigide. Het schoolprogramma is als een virus: het vernietigt ons van binnenuit. Als we leven als een computer – een oude manier van denken – en we zo volwassen worden, dan is het klaar.

Dan kunnen we nooit meer bij de informatie die we hadden als kind.

Het onderwijs is maar een van de vele manieren waarop dit gebeurt.

Onze innerlijke kern gaat ook kapot door te veel stress, de hectiek van multi-tasken, slaaptekort en de angst die we voelen.


”De potentie van de mensheid, verbeelding en iets werkelijkheid maken:

“Alles is mogelijk. De mensheid moet weten dat we alles kunnen wat we willen.

Als kinderen in hun verbeelding spelen, dan is dat niet gewoon verbeelding.

Als we ze stoppen en zeggen dat ze dit of dat niet kunnen, dan zorgt dát ervoor dat het geen werkelijkheid wordt.

Wat ze zich voorstellen kan namelijk de realiteit worden.

Wat we nu nog verbeelding noemen, kan de werkelijkheid worden.

We zeggen dat het niet kan, maar alles is mogelijk.

We moeten het geloven. Geloof maakt het mogelijk.

Als we opnieuw ontdekken waartoe we in staat zijn,

dan kunnen we onze volle potentie bereiken.”


De mensheid moet in zichzelf geloven:

“Het is moeilijk. Ten eerste omdat we het niet geloven. Lukt het ons dan om te geloven, dan twijfelen we daar nog steeds aan. Daardoor lukt het ons niet om onze potentie te vervullen. We moeten op het punt komen, binnenin onszelf, waarop we in contact komen met onze ECHTE waarheid. Dan kunnen we pas iets bereiken.

Het staat vast dat we dat punt zullen bereiken. Zodra het één iemand lukt, verspreidt het zich naar andere mensen. Zo zal het beginnen. Maar wanneer dat is, dat weet ik ook niet.”

Cathy vertelde me ook waarom sterrenkinderen juist nu naar deze planeet zijn gekomen:

“De sterrenkinderen zijn gekomen om ons de weg te wijzen. Zij zijn degenen die het proces zullen starten. Ze helpen de mensheid te ontwaken.”


Cathy zegt dat zij uit Avond Land komt. Om ons te helpen evolueren. Zodra ze haar doel heeft bereikt, gaat ze naar het Dagland. Wij mensen zijn al in Dag Land geweest, maar omdat we meer ervaringen wilden, kwamen we op een gegeven moment naar deze planeet.

De wezens die met haar in contact staan, zoals Emenoke, leven niet op een andere planeet. Ze bevinden zich ‘op de rand van het universum’, in het Witte Licht.


“We krijgen een ‘bol van licht’ mee om ons te beschermen. Mijn kleine broertje heeft een blauwe bol, die hem beschermt.”

Ik: “Je zei dat hij ook een leraar wil zijn – op wat voor manier?”

Cathy: “Hij zal mijn leraar zijn. Net als ik krijgt hij thuisonderwijs, zodat hij zijn echte kennis kan behouden.”

Ik: “Wat leren je gidsen je?”

C: “Ze leren me allerlei kennis, zodat ik het aan volwassenen kan leren. Het gevaar bestaat dat die kennis wordt veranderd, dat de ware kennis verloren gaat. Dan raken mensen in de war en verdwaald, door sterrenkinderen belachelijk te maken, of door niet in ons te geloven. Veel sterrenkinderen worden kapotgemaakt door het onderwijs.”

Ik: “Hoeveel sterrenkinderen zijn er?”

C: “Veertig tot vijftig procent van de mensen, maar de meesten raken verdwaald. Amper twintig procent onthoudt wie ze zijn. We moeten wakker worden!

De wezens willen dat we wakker worden en de realiteit zien zoals die is. Dat we begrijpen hoe machtig we zijn. Sommige wezens uit Dag Land en Avond Land zijn op Aarde gekomen om de mensheid te helpen met het Ontwaken.

Het is heel gevaarlijk om hier te komen, omdat de herinneringen van ons vorige leven verdwijnen bij onze geboorte. En andere kennis en herinneringen worden vernietigd, door de maatschappij en het onderwijs, door drank en door drugs. Alle sterrenkinderen die hierheen komen, weten van dat gevaar. En toch willen ze komen en helpen. We zijn nog niet wakker.”

Ik: “Hoe kunnen we wakker worden?”

C: “We moeten onze energie verhogen, omdat we nu nog niet genoeg hebben. Het is van ons gestolen.”

Ik: “Hoe kunnen we onze energie beschermen?”

C: “Op dit moment hebben we maar 0,05% van onze energie in ons bezit. Dat moet minstens 1,5% worden.

We kunnen onze energie op een heleboel manieren verhogen, zoals:

  • Niet boos worden over kleine dingen.
  • Niet lang praten via een mobiele telefoon.
  • Geen witte suiker eten.
  • Geen TV kijken.
  • Geen magnetron gebruiken.
  • Niet in de buurt komen van draadloos internet.

Cathy vertelde me dat haar doel hier op aarde is om haar familie te helpen ontwaken. Om haar kleine broertje te beschermen, omdat hij belangrijk is voor de mensheid. Daarmee bedoelt ze dat hij een leraar zal worden wanneer hij volwassen is. Zodra hij er klaar voor is, zal ook hij helpen de mensheid wakker te maken.

Daarna zei Cathy nog:

“Jij hebt GROTE oren. Je luistert. De meeste volwassenen niet.”

 

Waarom zijn er Sterrenkinderen op Aarde?

 

Waarom zijn er 

Sterrenkinderen op Aarde?


Sterrenkinderen incarneren in groepen tijdens spirituele overgangs-perioden en de meeste mensen zullen het erover eens zijn dat dit een tijd van grote verandering is. Ze zijn hier om behulpzaam te zijn tijdens het begin van het Gouden Tijdperk van Spiritualiteit in het Nieuwe Millennium. Veel mensen, trekken zich terug uit een wereld die overheerst wordt door materiële bezitsdrang, uitwendig genot dat nooit blijvend is, en ze beginnen naar binnen te keren om echte vrede en pure voldoening te ondervinden. We worden in feite spiritueler. Men hoeft alleen maar te kijken naar het aantal bestsellers om deze trend bevestigd te zien. Zelf-hulp boeken, gechannelde boeken en spirituele avontuurboeken halen regelmatig de bestsellerlijsten: Dit zijn boeken die vroeger alleen te krijgen waren in de ‘nieuwe-tijds’ – of esoterische boekhandels. Nu zijn ze te vinden bij elke willekeurige boekhandel, ramsj-zaak en zelfs in supermarkten en op vlieghavens. Dit gebeurt niet alleen in Engels-sprekende -landen, maar ook in Europese landen. Ik weet niet zeker hoe het zit met andere landen, maar via Internet raken deze boeken over de hele wereld bekend. De media hebben het opgepikt – spiritualiteit is in!


De geschiedenis van de Sterrenmensen gaat eeuwen terug. Er zijn veel bekende legenden in Centraal- en Zuid-Amerika over Sterrenwezens die neerdaalden uit de hemelen om de mensheid te helpen. Je hoeft maar te kijken naar oude tekeningen om ‘buitenaardse’ wezens te zien. Het blijkt dat Sterrenkinderen /volwassenen altijd aanwezig zijn op aarde – deze gewijde wezens die een hogere spirituele kennis -naar het aardse vlak brengen. Ik geloof dat wij nu pas een ~ niveau van bewustzijn hebben bereikt dat ver genoeg is gevorderd om dit fenomeen, dat er vanaf het begin van de mensheid geweest is, te herkennen.

Als collectief kunnen wij waarnemen dat er een verandering plaatsgrijpt via onze kinderen omdat we nu deze nieuwe evolutie van ons ras kunnen ‘zien’ .

Als volwassen Sterrenkinderen beginnen wij ons op ons gemak te voelen binnen het grote plan. We zijn bereid om het risico te nemen om herkend en uitgedaagd te worden. Als je een Sterrenkind bent, ben je de ‘natuurlijke vredestichter‘. Omdat je een hogere vibratie hebt, kunnen argumenten en onenigheid jou benauwen en je groot zielsverdriet brengen. Vaak loop je het liefst weg van disharmonie, in de wetenschap dat het geen zin heeft om een ander te overtuigen van jouw ideeën ­ voordat hij of zij ver genoeg is ontwikkeld. Het maakt niet uit of Sterrenkinderen erkend worden of niet, ze zijn hier. Er wordt soms beweerd dat er al méér dan een miljoen Sterrenkinderen en -volwassenen zijn. Je hoeft alleen maar te zoeken op internet om te beseffen dat ze bestaan. Dus, het ziele-pad van een Sterrenkind is om een vredestichter te zijn, de Aarde te helpen met haar evolutie naar een hogere dimensie, als een Ster van Liefde en Licht.


Sterrenkinderen komen van heel ver weg om deze planeet en haar bewoners te helpen. Ze dragen de boodschap van/onvoorwaardelijke liefde, ongelimiteerde hoop, en broodnodige moed voor de gehele mensheid.


Waar komen Sterrenkinderen vandaan?

Een groep Sterrenkind-boodschappers komt rechtstreeks van een andere ster of planeet, en anderen zijn interdimensionale wezens met het vermogen om tussen de dimensies te bewegen. Sterrenkinderen lijken hun oorsprong te hebben in dimensies van grotere gevoeligheid en fijnere vibraties dan hier op aarde worden aangetroffen. Op deze sterren of vibratie-niveaus waar ze vandaan komen, gaat iedereen goed met elkaar om. Vrede en harmonie zijn altijd aanwezig. Sommigen zeggen dat ze van de Pleiäden zijn, terwijl anderen praten over verafgelegen groene of blauwe sterren. Een ding is zeker – ze komen van dimensies waar wij niet van kunnen dromen noch met onze menselijke ogen, kunnen zien. Ze zijn hier, paraat en gereed om te assisteren in het vredesproces. Toen Flavio’s moeder vroeg welke ster de zijne was, antwoordde hij, ‘ieder van ons heeft een ster. Mijn ster is alle energie die in mij zit. Mijn ster is van goud. Mijn zoon Marcus geloofde dat hij van een groene ster was. Of dit nu een echte ster was of slechts een vibratie, zullen we nooit weten. Zelfs deze onduidelijkheid doet niets af aan het basis-idee.


In Nederland ontmoette ik een jonge Sterrenvrouw die zeer bezorgd en treurig was nadat zij mijn boek over Marcus had gelezen. Marcus geloofde dat de rode ster een gewelddadig en kwaadaardig oord was. Met tranen in haar ogen vertelde ze mij dat zijn gedachte haar verdrietig stemde, want zij kwam daar vandaan en volgens haar waren de mensen daar liefdevol en vriendelijk. Zij wilde weten wat ik geloofde. Ik zei dat ik ervan overtuigd was, dat er ontelbare sterren in het universum zijn, en dat zij en Marcus waarschijnlijk allebei gelijk hadden. Ze hadden het vermoedelijk over twee verschillende sterren in verschillende constellaties. Het is zeer belangrijk dat we deze kinderen niet het gevoel geven dat, wat zij geloven vreemd of verkeerd is. Neutrale acceptatie en een sterke innerlijke balans zijn van wezenlijk belang als men met deze kinderen werkt en hun verhalen aanhoort.


Welke missie heeft de huidige golf van Sterrenkinderen

die nu op aarde zijn precies?


De Sterrenkinderen hebben de taak om onophoudelijk te helpen bij deze overgangsperiode van de aarde, waarin de mensheid en de aarde zelf minder fysiek en meer spiritueel worden. Ze brengen de gaven van wijsheid, harmonie en balans naar de aarde. Sterrenkinderen hebben gekozen om hier te zijn als ‘Afgezanten van het Licht’ om de terugweg naar het Licht of de Bron te duiden. Een manier die ik gebruik om meer lichtvibraties op aarde te brengen, is om verbonden te blijven met iedereen in mijn leven, zover ik dat kan. Als iemand iets positiefs of negatiefs zegt, probeer ik te begrijpen dat het alles te doen heeft met die persoon die dit deelt en weinig of niets met mij. Op die manier kan ik liefdevol blijven wat er ook om me heen gebeurt – en natuurlijk werkt dit niet altijd. Sterrenkinderen herinneren zich of weten al hoe ze hun vibraties kunnen verhogen. Dit is deel van het transformatie-proces waarin de Sterrenkinderen hun oorspronkelijke staat weer bereiken. Deze ‘nieuwe’, voor hen natuurlijke, staat zal helpen bij de nieuwe uitlijning van de menselijke vibratie. Wanneer iemand in zijn hart vredig is, is er meer vrede in de wereld. We dienen persoonlijk eerst innerlijke vrede te vinden voordat we een wereld van vrede kunnen creëren. Volgens informatie die ik ontvang tijdens diepe meditaties, zijn de oorspronkelijke sterren en de wezens daarop, verder geëvolueerd dan de Aarde en haar bewoners. De bewoners van deze sterren hebben’ reeds dezelfde bewustzijnstransformatie ondergaan die zich nu hier voordoet.


Dit is de herinnering van een Sterrenkind van haar planeet:


‘De mensen op mijn thuisplaneet lijken erg op elkaar. Ze hebben grote, mooie, blauwe, enigszins scheefstaande ogen. Hun lichamen zijn helemaal wit, zonder mond of oren. Ze zijn extreem gevoelig en communiceren via telepathie en ze zijn helderziend. Ze bestaan niet in dezelfde dichte fysieke dimensie als wij. Ik merkte dat ze de grond niet aanraken tijdens het lopen. Ze hoeven niet te eten en ze doen niet al die dingen die wij doen om te leven. Ik zag wel overal veel dennenbomen. De lucht was donkerder dan hier op aarde, maar heel blauw. Ik zag geen gebouwen of transportmiddelen. Mensen leken te verschijnen of te bewegen met gedachtenkracht…’


Hier is ook een beschrijving van de planeet van Marcus:

‘De wezens op mijn planeet leven onder een glazen koepel die de atmosfeer en de luchtdruk voor ons op het juiste niveau houden. Mijn planeet is heel mooi, maar anders dan de Aarde. We hebben geen bomen, natuur, zeeën, of dieren – alleen mensen. Maar/ik houd van mijn planeet omdat de energie daar perfect is. We zijn nooit moe of boos. Wij gebruiken veel van onze tijd om goede energie naar elkaar te sturen. We komen niets tekort omdat we alleen maar aan iets hoeven te denken en het verschijnt. Bijvoorbeeld, ik kan in een speciale kamer gaan zitten, een meer verbeelden en dan ben ik echt daar aan het vissen. Dit lijkt waarschijnlijk magisch voor jou, maar voor ons is dit normaal. Het is een plek waar iedereen goed met elkaar omgaat.Mensen praten met elkaar in gedachten. Omdat we gelukkig en helder zijn, hoeven we niet te liegen of schaamte te voelen over iets dat we gedaan hebben. Wij hebben daarom veel energie. Wij werken allemaal met de groene helende straal. Er is altijd vrede op onze planeet.’

Ik gaf toe dat het fantastisch klonk, dat iedereen wel op zo’n plek zou willen leven, en ik vertelde hem dat alhoewel ik me zo’n specifieke plek niet kon herinneren, ik wel een oude herinnering had die daarop leek.


Wanneer zijn de eerste Sterrenkinderen  hier geïncarneerd?


De volgende informatie kwam in de vorm van visioenen tijdens mijn meditaties. Er is natuurlijk geen enkele manier om het volgende te ‘bewijzen’. Je kunt alleen maar diep naar binnen gaan om af te tasten welke delen als echt aanvoelen. Ik bied het aan in de hoop dat het jouw gedachten opent, en een verbreding van acceptatie van andere soorten van ‘weten’ zal bieden.
De Aarde en al het leven op de oppervlakte, inclusief de mensheid, waren op een ramkoers. Moeder Aarde stuurde een signaal uit naar het universum. Het was een S.O.S., een schreeuw om hulp van alle hogere vibraties. Dit gebeurde tijdens de tweede wereldoorlog toen de aarde en alles erop bedreigd werd met totale vernietiging door de net gecreëerde en gebruikte atoombom.
Toen dit signaal ontvangen werd in het uitgestrekte universum van sterren, werd er door allen die daartoe in staat waren, gecommuniceerd. Daarmee bedoel ik dat alle wezens op alle sterren met het nodige bewustzijnsniveau, deze noodseinen van de aarde ontvingen. Zij creëerden een strategisch ‘plan de campagne’ en gingen tot actie over. Om te beginnen reageerden alle bewoners op het noodsein van de aarde, en dat is niet vreemd omdat de bewoners van de sterren, en de sterren zelf, begrijpen en leven volgens het concept dat alles energetisch verbonden is. Al snel, toen de situatie verergerde, werd een Planetaire Commissie gevormd en een verzoek uitgezet voor vrijwilligers om deel te nemen in een verbond met de missie om de Aarde en zo veel mogelijk van haar bewoners te redden. De zeer oude, wijze zielen die verkozen om onmiddellijk te gaankonden het conflict en de nasleep van de oorlog aan. Velen waren al op aarde geweest tijdens de oorlog omgekomen in de concentratiekampen in oorlogshandelingen en in onmenselijke martelingen. Op dat moment waren ze al bezig met het verhogen van het bewustzijnsniveau. Zoals je kunt zien zijn er altijd Sterrenkinderen of Vredestichters op aarde.


De situatie ligt nu anders, nu er grote golven van Sterrenkinderen in incarnatie zijn. De eerste golf startte begin 1940 en zal zijn hoogtepunt bereiken aan het eind van 2010. Dit betekent dat vele Sterrenkinderen zelf kinderen en zelfs kleinkinderen zullen hebben met een gelijke vibratie. Een deel van de ‘baby-boom’, de geboortegolf in de tweede helft van het vorige millennium, bestond uit Sterrenzielen die de taak hadden om de weg te bereiden voor diegenen die later kwamen. De wezens met fijnere energieën binnen het netwerk incarneerden rond 1970, alhoewel sommigen niet echt tot volwassenheid konden komen in de te grote beperkingen van de derde dimensie. Velen besloten voortijdig te vertrekken en later opnieuw te incarneren als het energieveld draaglijk was. Enkele jaren na 1970 schreef een Sterrenkind: ‘De nieuwe kinderen worden nu geboren. Zij vormen een ander type mens alhoewel dit moeilijk te verifiëren is. Ik ben er wel één van, een van de eersten. De mensheid is aan het veranderen. De verbinding met de spirituele wereld is nu verbeterd. Nu kunnen alle kinderen hun eenheid met de spirituele bron, hun essentie, behouden.

In haar boek Life before Life biedt Helen Wambach de volgende uitleg aan uit haar onderzoek waarin ze is. Bijna allemaal voelden ze dat ze cruciale informatie gekregen hadden die ze met iedereen dienden te delen.


Hoe is het voor een Sterrenkind om op aarde te zijn?


Flavio vertelt: ‘Voor mijn geboorte kon ik alles vanuit elk perspectief zien. Mijn zicht was onbegrensd omdat ik geen fysieke ogen had. Het was de eerste keer dat ik zo dichtbij een solide planeet was. (Hij heeft het hier over de aarde.) Ik moest mezelf voorbereiden door langs andere planeten te gaan waar ik me kon voorbereiden op deze fysieke dimensie. Het was net alsof ik met een potlood in de lucht moest leren schrijven. Deze ervaring zou heel nieuw zijn, heel bijzonder, omdat ik een fysiek lichaam zou hebben. Ik moest wat grondregels meenemen om hier te kunnen zijn: de concepten ja en nee, tijd en ruimte bijvoorbeeld. Aarde is immers een wereld van tegenstellingen.Het is zeker dat wij allemaal moed hebben gehad om naar de aarde te komen, en wij mogen daar best erkenning voor krijgen. Want het maakt niet uit hoe lang geleden dat was, wat ervoor nodig was, het blijft een avontuur, getuigt van groot vertrouwen en een afspraak om iets specifieks te doen. Dit betekent hele-maal niet dat Sterrenkinderen vrij zijn van persoonlijke kwesties, karmische patronen en al het andere waar elk mens mee geboren wordt. Elk Sterrenkind heeft zijn/haar problemen en uitdagingen net als iedereen.


Waar op aarde incarneren Sterrenkinderen ?


Veel Sterrenkinderen geboren tijdens de tweede wereldoorlog of vlak daarna, kozen incarnaties in landen waar ze redelijk veilig voor oorlog zouden zijn (vooral als ze omgekomen waren in concentratiekampen). Deze Sterrenkinderen kozen vaak voor Amerika in multi-etnische, internationale families. Een rijke, culturele achtergrond was belangrijk omdat het vermogen om méér dan een taal te spreken essentieel is voor het vredeswerk. Zij kozen ook voor ‘veilige’ landen, vooral Canada, de VS, Mexico en centraal-Amerika. Het is belangrijk in gedachte te houden dat deze kinderen zeer gevoelig zijn voor vibraties. Het zou dus zeer moeilijk zijn om geboren te worden in een oorlogsgebied, zelfs na afloop van zo’n oorlog. De vibraties van geweld blijven jarenlang aanwezig en worden misschien zelfs nooit totaal vergeten. Ik geloof dat net als wij, de aarde een geheugen heeft. Een voorbeeld hiervan is het feit dat ik (ik was nooit eerder in Nederland geweest), bij mijn eerste bezoek aan dat land en de stad Rotterdam, in een flits een beeld van vernieling zag. Ik wist niet dat deze mooie stad zo vreselijk gebombardeerd was tijdens de tweede wereldoorlog. Pas later kreeg ik de informatie hoeveel er was vernietigd; Toen mij foto’s van vlak na de oorlog werden getoond, was dit precies wat ik met mijn geestesoog had gezien. Geen wonder dat Sterrenkinderen zo’n stad, en veel andere Europese steden, niet bovenaan hun wenslijst hadden staan bij hun keuze voor de plek van hun geboorte. Mijn ervaring wordt dagelijks beleefd door Sterrenkinderen op allerlei plekken in de wereld. Het blijkt dat de vibratie van angst en geweld na enkele jaren afneemt, waardoor de weg wordt vrijgemaakt voor incarnaties van Sterrenkinderen op plekken zoals in Europa, die grondig werden verwoest tijdens de oorlog. Nederland, een land waar het leren van méér dan één taal heel gewoon is, is weer een favoriete plek. Ik geloof dat van alle Europeanen, de Nederlanders het meest openstaan voor nieuwe ideeën en spirituele onderwerpen. Is hun internationale handelsverleden de reden dat de mensen van dit klein landje zulke wereldburgers zijn geworden? En natuurlijk blijven Sterrenkinderen overal geboren worden in multi-etnische en internationale families.De voorkeur gaat uit naar een familieomgeving waarin thuis meerdere talen worden gesproken, en waar tolerantie en een liefde voor de verschillen van rassen heersen. Reizen en rechtstreekse ervaringen opdoen met andere culturen is ook belangrijk. Als je de ouder bent van een Sterrenkind moet het blootstellen van het kind aan andere talen en culturen hoog op de lijst van je prioriteiten staan, ook al ben je zelf niet twee-of veeltalig. Als onderdeel van zijn/haar vredesmissie is er een behoefte van het kind om andere culturen rechtstreeks te observeren en te ervaren. De meeste van deze kinderen passen gewoon niet in traditionele school- en andere sociale structuren, dus is het nodig dat de ouders de eigenaardigheden van het Sterrenkind erkennen. Deze kinderen zullen zich beter voelen in alternatieve scholen zoals Montessorischolen, Vrije scholen, en andere voor het Indigo-type geschikte scholen. In het algemeen kiezen deze kinderen een omgeving die rijk is aan cultuurverschillen, vaak vlak bij of in de grote steden. Ze hebben behoefte aan alternatieve scholing en dat wordt vaak niet gevonden in kleine dorpen. De bewoners van grote steden zijn, anders dan vaak de mensen in kleine dorpen in het algemeen ontvankelijker voor een groot scala aan menselijke uitdrukking. Hoewel ze intens van de natuur houden, is landelijk isolement meestal niet de eerste keuze van de Sterrenkinderen.


Veel Sterrenkinderen melden dat ze heimelijk een kijkje hebben genomen bij de ouders en hun toekomstige omgeving vóórdat ze werden geboren. Wat zoeken ze dan? Dat is moeilijk te bepalen ofschoon ik vermoed dat ze voorkeur hebben voor een omgeving waarin in ieder geval één ouder van dezelfde of een soortgelijke vibratie is. Een ouder die openstaat voor paranormale zaken of een die zelf dit soort gaven heeft zal hoog op het verlanglijstje staan. Ik geloof dat ze families zoeken waarin méér dan een taal wordt gesproken. In het gezin waarin ikzelf werd geboren bijvoorbeeld, worden drie talen regelmatig gesproken. Toch geloof ik dat deze kinderen vooral de ervaring zoeken van onvoorwaardelijke liefde en harmonie in hun toekomstige gezin.


Dus waar vind je Sterrenkinderen? Bijna overal. En hoe herken je ze? Zoek die wijze oude blik in hun jonge ogen – ogen die alles al eerder gezien hebben. Je zult die ‘blik’ herkennen zodra je een Sterrenbaby in je armen houdt. Het is onmiskenbaar. Een Sterrenkind zijn, is trouwens een innerlijke overtuiging of gevoel. Er is niemand die dat kan bewijzen voor jou of jouw kind.


Wie zijn de Sterrenkinderen?

Alle mensen zijn gelijk. Geloof je dat? Hoeveel mensen die piano spelen zijn net als Mozart? Wie kan een kwast in zijn hand nemen en als een Monet schilderen? En toch, terwijl we allen geboren worden met een grote variëteit aan talenten en capaciteiten hebben we allemaal iets met elkaar gemeen. Wij mensen kunnen nadenken over ons bestaan en ons handelen. Er is iets in ons je kunt het een ziel noemen dat onafhankelijk van ons lichaam lijkt te bestaan. Dit is het deel dat volgens mij in gelijke mate ‘gecreëerd’ is of ‘gedeeld’ wordt door ons allen. We worden geboren binnen een ‘stam’, of we dat nou willen toegeven of niet. We zijn allen ergens op aarde geboren. Als baby hebben we misschien wilde dieren horen brullen, of het geluid van de kar van de melkman over de straatstenen of de sirenes en straatgeluiden van een grote stad. We zijn bijna allemaal geboren binnen een geloofsysteem, een landscultuur en een specifiek ras. De omstandigheden rond onze geboorte zijn de coulissen op een toneel na het optrekken van het gordijn voor de eerste akte van een nieuw toneelstuk. Wat gebeurt er als wij ‘het podium van het leven’ betreden? We hebben allen de benodigde capaciteiten en gaven om onze ‘rol’ te spelen. Sommige mensen hebben hoofdrollen en worden ‘sterren’ en anderen hebben ondersteunende rollen. Sommige mensen hebben sterke, sportieve lichamen en anderen zijn kwetsbaar, blijven thuis en schrijven poëzie. Wij zijn er in alle vormen en maten, niet alleen als individuen maar ook als naties. We hebben ook verschillende intellectuele capaciteiten. Niemand kan het hiermee oneens zijn – één bezoek aan een wetenschappelijke denktank, en een tehuis voor verstandelijk gehandicapten, is voldoende bewijs. Heb je ooit iemand gekend die een vreemde taal in enkele maanden kon leren, terwijl jij er na jaren nog moeite mee hebt? Of iemand die een deuntje kan spelen na het één keer te horen, terwijl jij, zelfs na tien jaar les, er nog steeds niets van maakt? Geen twee mensen zijn precies gelijk, net als de verschillen in elke bloem en blad in de natuur. Er is een oneindige variatie op aarde en nuances die wij niet kunnen zien. Dus, binnen het menselijk ras zijn er dingen die we allemaal gelijk hebben maar er is ook een overvloed aan individuele verscheidenheid. Zoals mensen zich kunnen identificeren met een bepaald ras, geloof of met een specifieke groep, zijn er mensen zoals ik die een affiniteit hebben met het idee dat ze Sterrenkinderen zijn. Er zijn Sterrenkinderen in elk land, elk ras en in elke leeftijdsgroep. Ze zijn van verre sterren naar de aarde gekomen om de planeet en haar bewoners te helpen – om vrede, hoop en vreugde te brengen naar droevige harten en naties in oorlog. Zoals mensen met een muzikaal of artistiek talent of andere capaciteiten, hebben Sterrenkinderen zekere karakteristieken. Bijna alle Sterrenkinderen delen de collectieve overtuiging en herinnering dat ze van een andere ster, vibratie of planeet zijn gekomen. Omdat ik heel wat verschillende omschrijvingen heb gehoord van deze plek van oorsprong is het mij niet duidelijk of zo’n ster een echte plek is in het universum, een vibratie, of een dimensionele realiteit. Deze herinnering kan aanwezig zijn bij de geboorte of kan over de jaren langzaam groeien.


Sterrenkinderen hebben vaak een diepe zielenwens om terug te keren naar hun ster en vinden het moeilijk om het menselijke leven te begrijpen – vooral wreedheid en strijd. Sterrenkinderen zijn vooral naar de aarde gekomen als vredestichters, en ze zien dat dan ook als hun primaire missie. Velen kiezen ervoor om te werken in de zorgsector of in ondersteunende beroepen, zoals ecologie of milieuzaken, om de aarde te helen. Ze lijken een verhoogd bewustzijn te bezitten van de spirituele wereld, en er is een herkenning van de eenheid met de spirituele bron of essentie. Ongetwijfeld hebben ze dit nodig om hun aardse missie te volbrengen. Toch is het een collectieve missie, de gehele menselijke familie is vertegenwoordigd, ieder moet z’n eigen rol spelen.

In hoeverre komen Sterrenkinderen overeen met andere groepen ‘nieuwe kinderen’?

Er zijn meldingen van herkenbare groepen ‘nieuwe kinderen’ die momenteel op aarde incarneren.. Misschien heb je erover gehoord? Alhoewel mijn onderzoek summier is, zoals alle onderzoek beperkt is, heb ik wel bijna alle verkrijgbare informatie over deze ‘nieuwe kinderen’ gelezen, op het internet, in boeken en tijdschriftartikelen. Het lijkt dat veel mensen, vooral therapeuten en leraren, geïnteresseerd raakten in deze nieuwe kinderen toen er opeens veel kinderen niet konden meekomen met” het traditionele schoolsysteem. Steeds meer kinderen tonen duidelijke tekenen van ‘anders leren’ en het werd belangrijk om deze kinderen te helpen.


Tot nu toe heb ik niet alleen de’Sterrenkinderen maar ook de volgende groepen geïdentificeerd:

  1. Nieuwetijdskinderen zoals ze in Nederland vaak worden genoemd.
    2. De super-paranormaal begaafde kinderen zoals ze vooral in clusters in China worden aangetroffen.
    3. Kinderen die geboren worden met superimmuniteit – of ze ontwikkelen die later. Er wordt gezegd dat dit een rechtstreeks resultaat zou zijn van het aidsvirus.
    4. Tot slot zijn er de Indigo-kinderen waarvan gezegd wordt dat het systeembrekers zijn.

Voordat je verder leest, wil ik zeggen dat ik de bovenstaande groepen kinderen niet persoonlijk heb onderzocht, noch ken ik de mensen die ze geïdentificeerd hebben. Deze informatie wordt aangeboden om te kunnen vergelijken en als je méér wilt weten, zul je deze rapporten zelf moeten nagaan. Enkele zijn misschien nep, andere kunnen mogelijk vervalste statistieken bevatten, en enkele zijn wellicht niet meer dan wensdromen. Omdat ik mijn werk alleen richt op het fenomeen ‘Sterrenkinderen’ geloof ik niet dat het mijn taak is om de theorieën van anderen te verifiëren; maar om u, de lezer, een zo volledig mogelijk beeld te geven, vond ik vermelding van deze groepen nodig. De informatie en feiten die mijn ideeën ondersteunen komen uit persoonlijke ervaring, jaren van studie en onderzoek, gesprekken met en opmerkingen van Sterrenkinderen, maar er is ook informatie die tijdens mijn meditatiesessies doorkwam. Ik geloof dat wij, voordat we geboren worden, besluiten -wellicht wordt voor ons besloten – welke specifieke gaven en uitdagingen wij zullen meekrijgen. Of onze persoonlijkheid en lichaamstype door ons erfgoed of door ons zielenbewustzijn bepaald wordt is voor mij niet echt interessant. Het feit is dat we allen aankomen met specifieke talenten specifieke gaven die gebruikt kunnen worden om expressie te geven aan onszelf en om een bijdrage te leveren aan de samenleving waarin wij worden geboren. Bijvoorbeeld iemand die geboren wordt in een geïsoleerd dorp in Nepal zal waarschijnlijk geen behoefte hebben om drie tot vier talen te leren spreken teneinde een productief leven te hebben, maar het kind dat in Nederland geboren wordt wel. En het lichaam van een Zweeds kind zal niet met hetzelfde gemak hitte kunnen doorstaan als dat van een Afrikaans kind.


Wij zijn allemaal van het menselijk ras. Ieder van ons is een buitengewone uiting van het goddelijke. Toch hebben de Sterrenkinderen specifieke attributen en uitdagingen. Als je een Sterrenkind bent, kan het zijn dat je visioenen hebt die je niet begrijpt, dat je bang bent omdat je de toekomst kunt zien, dat je misschien geliefde zielen kunt zien na hun dood, of dat je gewoon te gevodig bent om goed te kunnen functioneren als een ‘normaal’ mens. Wie zegt dat het eten van junkfood, naar disco’s gaan, gewelddadige films bekijken, elkaar vermoorden, of zelfs de krant lezen, gewoon is? Ik vind het geweldig dat mensen hierover beginnen te praten en dat deze verschillende typen kinderen worden geïdentificeerd. Laten we alle theorieën en ideeën over hoe we onze kinderen onszelf en andere Sterrenvolwassenen kunnen helpen maar eens bekijken. We hoeven niet allemaal hetzelfde te zijn. Laten we elk kind als speciaal en uniek behandelen. En laten we vooral de bijdragen van alle kinderen waarderen.


Onderzoek super-paranormaal begaafde kinderen


Laat ons eens kijken naar de verschillende groepen kinderen die geïdentificeerd zijn in diverse onderzoeken. Volgens een interview met Drunvalo Melchizedek – een nieuwetijds auteur en spreker met enkele heel interessante theorieën – werd het eerste super-paranormaal begaafde kind in 1984 in China ontdekt. Toen de paranormale vermogens van het kind werden getest, bleek hij honderd procent correcte antwoorden te geven. De mensen van het Amerikaanse tijdschrift Omni namen aan dat dit bedriegerij was en deden hun eigen onderzoek. Eén van de experimenten hield bijvoorbeeld in om willekeurige bladzijden, uit een boek gescheurd en verkreukeld, onder de armen te stoppen van zo’n honderd in een kamer verzamelde kinderen. Deze kinderen konden de pagina’s woord voor woord lezen. Test na test werd gedaan en de resultaten waren foutloos.Sindsdien zijn er meer super-paranormaal begaafde kinderen elders op de wereld gevonden.


Kinderen met super-immuniteit


In hetzelfde interview vertelde Drunvalo dat medewerkers van het bekende UCLA2-ziekenhuis in Amerika, kinderen hebben ontdekt met een super-immuniteit. Een kleine baby had een positieve uitslag op een HIV-test bij zijn geboorte en bij een herhaalde test na twaalf maanden. Bij een nieuwe test rond zijn zesde verjaardag bleek hij negatief te zijn. (Trouwens, het is niet abnormaal dat een baby bij de geboorte HIV-positief is om ergens in het eerste jaar HIV-negatief te worden.) Het DNA van dit jongetje werd getest bij UCLA. In het menselijk DNA bestaan vier nucleïnezuren die zich samenvoegen in setjes van drie en die vier-en-zestig verschillende patronen vormen codons genoemd. Bij het DNA van alle mensen op aarde zijn twintig codons actief maar bij het DNA van dit jongetje waren er vier méér dus vier-en-twintig, actief. Via bloedonderzoek ontdekten de wetenschappers dat dit kind immuun was voor alle bekende ziektes. Statistische gegevens verzameld door de UCLA via mondiaal DNA-onderzoek, tonen aan dat op dit moment ongeveer één procent van de wereldbevolking – dus zestig miljoen mensen – dit nieuwe DNA heeft. Drunvalo gelooft dat dit nieuwe DNA nu bereikbaar is voor iedereen omdat het nu zich in het onderbewustzijn van de aarde bevindt net als een morfogenetisch veld. Een morfogenetisch veld is een samenstel van complexe vormen (die) zich kunnen ontwikkelen door de interactie tussen eenheden met eigenschappen die op een specifieke manier samenpassen.Dus om het in duidelijke taal weer te geven een morfogenetisch veld is een groepsenergieveld waar wij als individuen in kunnen passen en van kunnen leren. Bijvoorbeeld, als je naar Nederland gaat waar praktisch iedereen kan fietsen zou je het morfogenetisch veld van ‘fietsen’ in kunnen gaan en makkelijker zelf leren om te fietsen. Dat is tenminste de theorie! Drunvalo gelooft ook dat anderen deze super-immune staat kunnen bereiken door diepgaande meditatie en gebed op drie niveaus. Hij maakt precies duidelijk hoe wij dit zouden moeten doen. Ten eerste moet de geest de eenheid in alles zien – dat niets los staat van de rest. Ten tweede moet men centreren in het hart – liefdevol zijn. En ten derde, moeten we ophouden met oordelen, zodat we niets meer bezien vanuit de polariteit van goed en slecht, gelijk of ongelijk. Hij gelooft dat ‘deze mensen (met het nieuwe DNA) op een of andere manier opgehouden zijn met oordelen, en in een staat zijn om alles als één te zien en Liefde te voelen.


Indigo-kinderen ...

zijn de vierde categorie die vermeld wordt in een boek met dezelfde titel.

Een Indigo-kind is ‘een kind dat een nieuwe en ongebruikelijke verzameling psychologische kenmerken vertoont en een gedragspatroon laat zien dat niet eerder algemeen gedocumenteerd is.

Dit patroon heeft ge-meenschappelijke unieke factoren die erop wijzen, dat degenen die met hen omgaan (ouders in het bijzonder) hun behandeling en opvoeding veranderen om een balans te bereiken.

Het ontkennen van deze nieuwe patronen veroorzaakt mogelijk onbalans en frustratie in de geest van dit kostbare nieuwe leven.

Nancy Ann Tappe was de eerste die deze groep identificeerde in haar boek Understanding your life through color.

Nancy heeft vijf-en-twintig jaar ervaring op parapsychologisch gebied en ze werkte vaak in nauwe samenwerking met de UCLA tijdens experimenten die haar intuïtieve bevindingen bevestigden.

In de zeventiger jaren nam zij voor het eerst de Indigo-kinderen waar.

Deze kleur ‘zag’ zij als hun levenskleur.

Zij kijkt naar de levenskleur van mensen om te leren wat hun missie is hier op dit aards niveau en wat zij hier leren.

In de jaren tachtig begon zij dit fenomeen van de Indigo-kinderen in kaart te brengen. Nancy zegt dat deze kinderen ‘geautomatiseerd’ zijn en dat ze meer in hun hoofd dan in hun hart leven – ze zijn geboren voor dit technologische tijdperk.

Alhoewel Nancy enige nogal opmerkelijke dingen zegt over Indigos kunnen de vier verschillende categorieën waarin zij ze onderverdeelt bruikbaar zijn.


De categorieën die zij hanteert zijn:


Humanisten : zij zullen de mensheid dienen. Ze zijn hyperactief, uiterst extravert, makkelijk afgeleid en ze zijn de toekomstige doctoren, advocaten, leraren, zakenmensen.


Conceptuelen: zij zijn vaker bezig met ‘projecten’ dan met mensen. Ze zijn zeer sportief hebben problemen met controle vooral met betrekking tot hun ouders en ze kunnen makkelijk verslaafd raken aan drugs. Zij zullen de toekomstige ingenieurs, ontwerpers, astronauten, krijgsmacht-officieren zijn.


Artiesten: zeer gevoelig en creatief. Ze zullen graag met verschillende artistieke richtingen experimenteren en zijn de leraren en kunstenaars van de toekomst.


Interdimensionalen: lichamelijk groter dan de andere Indigos, zeer zeker van hun kennis, gaan hun eigen richting, komen van andere planeten en zullen nieuwe filosofieën en geloofsrichtingen introduceren.


Er is natuurlijk veel geschreven over andere kinderen, zoals het intuïtieve kind, het gevoelige kind, het paranormaal begaafde kind en het creatieve kind.

De bovenstaande categorieën ‘onderscheiden zich door het feit dat groepen of clusters van nieuwe kinderen geïdentificeerd worden met grotendeels dezelfde attributen.

Sterrenkinderen kunnen bij ieder van de bovenstaande categorieën behoren omdat ze gewoonlijk paranormaal begaafd zijn, soms superimmuun zijn (als zoiets bestaat) en enkelen zijn waarschijnlijk meegelift op de Indigo-golf gekomen en/of behoren tot de interdimensionale categorie van Indigo-kinderen.

Zelf heb ik Sterrenkinderen ‘gezien’ met de volgende levenskleuren: rose, rood, groen, paars, blauwen indigo.

Ik kan echter niet met zekerheid zeggen dat mijn ‘waarneming’ overeenkomt met de Indigo-theorie van levenskleuren.

Sterrenkinderen vormen dus slechts een van de vele nieuwe categorieën van fysieke wezens die aan het incarneren zijn in deze tijd.

Alhoewel er altijd Sterrenkinderen op aarde zijn geweest, is deze huidige golf van incarnaties al zo’n 50 jaar aan de gang.

Het wordt nu pas, op het hoogtepunt van de golf, voor het eerst gesignaleerd.

Phoebe Lauren

Bron :  https://www.nieuwetijdskind.com/waarom-sterrenkinderen-aarde/

 

 

26 paranormale gaven van Sterrenkinderen


Onze planeet ontvangt elke dag kosmische energie, met als gevolg steeds grotere golven van hoger bewustzijn. Ons DNA wordt weer geactiveerd of hersteld tot haar perfectie. Paranormale gaven, die al duizenden jaren in ons verborgen liggen, komen nu weer tot leven. Er lopen al kinderen rond met meer geactiveerde DNA-strengen dan normale mensen. Zij maken al vanaf jongs af aan gebruik van hun paranormale gaven.

Een Sterrenkind is voor een deel buitenaards, voor een deel mens.


Er zijn allerlei manieren voor een Sterrenkind om onze planeet te bereiken, zoals:

  • Genetische manipulatie – Een gevolg van een bezoek aan een ruimteschip door de vader of moeder
  • Een bezoek van een kind aan een schip, waar hun DNA is veranderd met geavanceerde technologie
  • Op zeer jonge leeftijd besloot de originele ziel van plaats te wisselenmet het Sterrenwezen
  • Door natuurlijke (re)incarnatie en zorgvuldig geplande genetica, door een bloedlijn van geïncarneerde Sterrenmensen.

Voor de Val van Atlantis had de mensheid twaalf actieve strengen van DNA. In die strengen waren tenminste 64 codons geactiveerd. Dat zijn de manieren waarop de verschillende letters – A, T, G en C – met elkaar kunnen combineren. Etherisch gezien bestaan er nog veel meer strengen en codons, maar het gaat nu om wat het betekent dat we nu nog maar 2 strengen hebben, met ongeveer 20 codons. We zijn ontzettend beperkt in ons bewustzijn en in wat we kunnen.


Door die ‘handicap’ in de compactste trilling van ons fysieke aspect, is de mensheid als collectief vergeten wie ze zijn. We incarneren in ons leven en hebben geen idee wie we zijn, of dat we een band hebben met de Bron, de Maker. Dat maakt het leven… interessant en uitdagend, om het zo maar te zeggen.


We leven in een spannende tijd. Al veertig jaar wordt onze planeet regelmatig ondergedompeld in golven van kosmische energie. Die energie maakt ons slapende DNA weer wakker.

We kunnen nu onze trilling verhogen naar een hogere dichtheid, voor een nieuwe cyclus in ons bestaan.

Als een nieuw soort mens.

De Sterrenkinderen hebben een belangrijke rol in deze grote transformatie van de mensheid.

Gewoon door nu hier te zijn, verandert hun hoge trilling het collectieve bewustzijn van de mensheid.

Ze helpen de mensheid naar de vijfde dimensie te verschuiven, zonder dat we ons fysieke lichaam verliezen.

Er worden al veel mensen geboren met een derde DNA-streng, waardoor ze op een hogere frequentie trillen.


Sterrenkinderen werken ook nu al met bijzondere gaven die de gemiddelde mens niet heeft.

Sommigen herinneren hun vorige levens, of dat ze met de oorspronkelijke ziel van hun lichaam spraken, of dat ze contact hadden met hun buitenaardse familie.

Sommige kinderen weten zelfs perfect waarom ze hier zijn.

Ze staan klaar om de mensheid te helpen met deze verschuiving in frequentie.


26 paranormale gaven van Sterrenkinderen

Volgens Dr. Richard Boylan hebben de meeste Sterrenkinderen ten minste één van de volgende gaven:

  1. Telepathie (mentale communicatie)
  2. Voorkennis (de toekomst kunnen zien)
  3. Telekinese (objecten bewegen met mentale krachten)
  4. Helderziendheid (mentaal dingen zien op afstand in tijd en ruimte)
  5. Informatie ‘downloaden’ (van een bewustzijn buiten de Aarde)
  6. Communicatie tussen soorten (dierenof wezens)
  7. Indringende intuïtie (gewoon ‘weten’ zonder dat het je verteld wordt)
  8. Elektronica beïnvloeden (bijv. apparaten gaan aan of uit als het kind langsloopt)
  9. Anderen beïnvloeden op afstand (telepathisch)
  10. Interdimensionaal zicht
  11. Aura’s lezen(leren over de gezondheid, intenties, enz. door hun energieveld te bestuderen)
  12. Paranormale diagnose (kleine veranderingen in het energieveld ‘lezen’)
  13. Paranormaal of bio-energetisch helen (helende energieop een ander overbrengen)
  14. Onzichtbaarheid (jezelf (mentaal) ‘onzichtbaar’ maken)
  15. Teleportatie (jezelf of een object verplaatsen met mentale krachten)
  16. Zweven (van de grond komen met mentale krachten)
  17. Mentaal beïnvloeden (een ander met telapathie laten ‘willen’ wat het Sterrenkind wil)
  18. Afstemmen van de energie van de planeet
  19. Tijd verlengen of inkorten (gebeurtenissen, reizen etc. korter of langer laten duren dan normaal)
  20. Voorgevoeligheid voor aardbevingen of andere rampen (bijv. ook een auto-ongeluk)
  21. Interdimensionaal bewustzijn
  22. Astraal reizen(out-of-body)
  23. Kanaliseren (een persoon die niet aanwezig is via jou laten spreken)
  24. Gedeeld bewustzijn (met een gids vanuit de Sterren)
  25. Mentaal samenwerken met de Sterrengids
  26. Fysiek oproepen en verbinden met een Sterrenwezen en hun beschermers


Stel je voor hoe anders het leven op Aarde zou worden met deze krachten!

Sterrenkinderen onthouden hun band met de Bron.

Ze zijn de toekomst van de Nieuwe Aarde.

Wij, op onze spirituele reis, activeren steeds meer van ons DNA.

De Sterrenkinderen zullen ons helpen opnieuw te leren hoe we een bepaalde kracht moeten gebruiken.

De kosmische golven van hoger bewustzijn beïnvloeden ieder levend wezen op Aarde.

De Sterrenkinderen kunnen ons begeleiden.

Ze zullen ons helpen om ons beter af te stemmen op de hogere frequenties, wanneer ons DNA weer actief genoeg is. Ze brengen ons ook weer in contact met onze Sterrenfamilie, zodat we daar kunnen leren hoe we op de Nieuwe Aarde kunnen beginnen.

Als een Nieuwe Mens, de belichaming van de Bron.

Wat een fantastische tijd om in te leven.

 

 

 































Invloed van vaccinaties op

‘kinderen van de nieuwe tijd’

vanuit een spiritueel standpunt

Marianne Lucardie natuurgeneeskundig therapeut

https://www.lucardie.eu


In de afgelopen decennia werd een geheel nieuwe lichting kinderen geboren: kinderen van de nieuwe tijd. Ze verschillen van de kinderen die daarvoor geboren werden: ze zijn heel gevoelig, zijn op een bepaalde manier heel wijs, blijken zelfs al heel jong paranormaal begaafd te zijn en stellen vaak de meest ‘moeilijke’ vragen. Er werden al snel allerlei benamingen voor deze kinderen bedacht: Nieuwetijdskinderen, Indigo-kinderen, Sterrenkinderen etc. Voor mij blijven het gewoon kinderen.

Kinderen echter, die de evolutiesprong al voor hun geboorte gemaakt hebben. Onlangs zijn we in een nieuw tijdperk beland, het Watermantijdperk. De energie van dit tijdperk gaat ervoor zorgen dat we ons bewust worden dat we geen mensen met een ziel zijn, maar zielen met een mens als voertuig.

Dat al deze zielen energetisch verbonden zijn en dat we allemaal puur energie zijn, dat ons lichaam energie is, dat gedachten energie zijn, emoties energie zijn en dat ziekte niets anders is dan een verzameling informatie die de vrije loop van energie blokkeert. Deze wijsheid zit bij die kinderen van de nieuwe tijd in hun hart verankerd. Nu hebben ze de ‘ pech’ geboren te worden in de laatste stuiptrekkingen van die oude tijd, de tijd van het Vissentijdperk. In dit tijdperk werden we ons bewust van onze ratio en gingen we hoe langer hoe meer onze linkerhersenhelft benutten. Zo veel, dat we op een gegeven moment bijna vergaten dat we ook nog een rechterhersenhelft hebben.

Deze linkerhersenhelft heeft ons een wat verbogen wereldbeeld gegeven: waar men vroeger wist dat het WETEN in het hart zetelde, had men nu de WETEN-schap in de linker hersen-helft geplaatst. Natuurlijk is verstand bijzonder belangrijk, maar het kan ook wel eens doordraaien. Gaat het nog wel om gezond verstand? Het kan zelfs zover gaan, dat hele volksstammen ideeën als waarheid gaan aannemen, die, wanneer de mens zich niet verbindt met dat veld van die zogenaamde ‘WAARHEID’, maar met de waarheid van hun hart, die ‘WAARHEID’ eigenlijk helemaal niet zo waar blijkt te zijn. Het Vissentijdperk is het tijdperk van Newton en Descartes: alles wordt vanuit de materie benaderd met een heleboel verstand en bijna niets anders. Vanuit die visie is elk levend wezen een machine met onderdelen en die onderdelen kunnen worden gerepareerd of vervangen. De mens mag niet meer ziek zijn en zelfs sterven moet zoveel mogelijk worden vermeden of uitgesteld. Koste wat het kost dient de machine te worden gerepareerd met methoden die soms het hele doel voorbij schieten. Wat blijft er over van die oude eed van Hippocrates? (*)Eind vorige eeuw introduceerde de Engelse wetenschapper Rupert Sheldrake het begrip ‘morfische velden’. Deze velden zou men kunnen voorstellen als energievelden met een bepaalde informatie en, als men in resonantie is met zo’n bepaald veld, is men in staat de informatie uit dit veld op te pikken. Zo heeft een mierenheuvel een eigen morfisch veld, waardoor de mieren, verbonden met dit veld, weten wat hun taak is en zou men dit morfisch veld van de mierenheuvel de communicatie, het geheugen, het bewustzijn van het hele mierenvolk kunnen noemen. Zo heeft de mensheid ook zijn eigen morfische velden, een familie heeft een morfisch veld, een Zorgwekkende

ziekte, een dorp, een land, de aarde, de kosmos, ALLES!


Al deze velden zijn onderling ook weer ergens verbonden met elkaar. Kinderen van deze nieuwe tijd zijn heel erg gevoelig voor deze velden en pikken heel snel informatie uit deze velden op. Kijk eens hoe snel een kind met een computer kan omgaan, of met een ander ingewikkeld apparaat waar wij vroeger ik weet niet hoe lang mee zaten te puzzelen. Met deze wetenschap is het ook te verklaren waarom opeens zoveel mensen tegelijk in de angst kunnen schieten voor bijvoorbeeld een ‘gevreesde’ ziekte. De ziekte heeft een eigen morfisch veld: hoe meer men zich ermee bezig houdt, des te meer informatie het veld gaat bevatten. Ook angst is een onderdeel van dit veld. Angst voor de ziekte, angst voor dood, angst voor pijn en Joost mag weten wat er nog meer voor ellende allemaal omheen zit. Door je te gaan bezighouden met die ziekte verbind je je met het morfisch veld ervan, met gevolg dat je uit de verbinding met je EIGEN weten gaat en meegaat met dat veld. Dit beïnvloedt je immuunsysteem, waardoor je, als je niet uitkijkt, de ziekte zelf naar binnen haalt. Dan wordt het een fluitje van een cent om heel veel mensen tegelijk zover te krijgen dat ze er van alles aan willen gaan doen om die ziekte maar niet te krijgen. Vaccineren bijvoorbeeld. Baby’s zijn nog niet verbonden met dat angstveld. Baby's leven nog vanuit hun bron, hun hart en hun weten! Heel veel baby’s worden nu met 6- 8 weken gevaccineerd tegen 7 verschillende ziekteverwekkers.

Zoals ik al eerder vermeldde, zijn deze kinderen veel intuïtiever en daarmee zijn ze veel gevoeliger voor morfische velden. Op het moment dat deze kinderen die inenting krijgen, ontvangen ze een overdosis aan informatie (ook vaccins zijn energie, bevatten ook informatie en zijn verbonden met morfische velden). Niet alleen de informatie van de ziekten, maar ook van de hulpstoffen, die een schadelijke frequentie voor het systeem bevatten omdat ze in grote doses meestal giftig voor ons zijn. Maar ook een heel kleine dosis bevat die informatie en is daarom ook schadelijk voor een gevoelig mens(enkind). Telepathisch krijgen deze kinderen de informatie of de boodschap mee, dat hun zelfhelend vermogen niet deugt en dat de maatschappij er wel even voor zal zorgen dat ze niet ziek worden. Hierdoor wordt de verbinding met hun BRON, hun zelfhelend vermogen, gedeeltelijk afgesloten en hoe meer vaccins er bij komen, hoe minder die bron te bereiken wordt. Het ‘licht’ kun je dan niet meer IN je zelf vinden, maar je wordt afhankelijk van het licht BUITEN je. Dat is lastig, want echt licht is het buiten niet altijd. Dat verklaart de grote behoefte aan antidepressiva die we tegenwoordig veel mensen zien innemen.

Steeds meer mensen kunnen geen contact meer maken met het licht in zichzelf, met hun bron, zodat hulp van buitenaf wordt gezocht. Hulp die je eigenlijk alleen maar verder van ‘huis’ brengt. Doordat het jonge kind de informatie van de ziekten ingespoten kreeg, wordt het meteen ook verbonden met het veld van die ziekten. De angst, onzekerheid en onrust erover krijgt het kind er meteen bij cadeau. Die informatie verzwakt de toegang tot het zelfhelend vermogen nog meer, beïnvloedt het immuunsysteem en zorgt voor een verzwakte gezondheid en vaak ook voor een grote innerlijke onrust. Deze factoren zorgen er ook voor dat het kind in feite van zijn of haar zielenpad raakt en zijn of haar spiritualiteit niet voldoende kan ontwikkelen in de loop van het leven. Het innerlijk kan niet voldoende worden gehoord en daardoor wordt er steeds meer en meer buiten zichzelf naar het licht gezocht. Dit verbindt dan weer met morfische velden die ons met een wereld van illusie verbinden.


Ik heb nu heel wat kinderen ontmoet die niet waren ingeënt of kinderen die zo goed waren ontstoord dat de negatieve informatie van de vaccinaties niet meer aanwezig was. Bij al deze kinderen valt het niet alleen mij, maar vaak ook hun ouders op dat de meesten van deze kinderen meer stralen, dat er een twinkel in de ogen zit ( de ogen zijn de spiegel van de ziel) en dat hun zelfhelend vermogen en hun immuunsysteem beter kan werken. En als je dan ook nog eens bedenkt dat die bron waarmee zij goed in contact staan de meest zuivere vorm van liefde is, kun je je voorstellen dat die kinderen meestal één en al liefde zijn. Vanuit mijn optiek is het overmatig vaccineren een verouderde techniek en is de linkerhersenhelft van de wetenschap wat al te ver doorgeschoten, zoveel zelfs dat er totaal geen oog was voor het veranderende tijdbeeld. We komen langzamerhand in een tijd waarin we ziekten energetisch kunnen gaan benaderen en waarin we gaan werken met de principes van de kwantumfysica in de gezondheidszorg . Een tijd waarin we waarachtig gezonde mensen gaan krijgen, in plaats van een mensheid die gevangen zit in ideeën van angst en pijn en die er alles aan doet om de pijn maar niet te voelen en daardoor niet kan zien dat het ook anders kan.

Om zo ver te komen zal er een verandering in bewustzijn nodig zijn en voor zover ik kan zien, zijn er al een heleboel mensen goed op weg. Ik hoop met hart en ziel dat deze ontwikkeling doorzet, zodat heel veel kinderen van de nieuwe tijd hun zielsopdracht zonder kunstmatige obstakels kunnen vervullen. (*)


De eed van Hippocrates

"Ik zweer bij Apollon de genezer, bij Asclepius, Hygieia en Panacea en neem alle goden en godinnen tot getuige, om naar mijn beste oordeel en vermogen de volgende eed te houden: Ik zal naar mijn beste oordeel en vermogen en om bestwil mijner zieken hen een leefregel voorschrijven en nooit iemand kwaad doen. Nooit zal ik, om iemand te gerieven, een dodelijk middel voorschrijven of een raad geven, die, als hij wordt gevolgd, de dood tot gevolg heeft. Nooit zal ik een vrouw een instrument voorschrijven om een miskraam op te wekken. Maar ik zal de zuiverheid van mijn leven en mijn kunst bewaren. Het snijden van de steen zal ik nalaten, ook als de ziekte duidelijk is; ik zal dit overlaten aan hen die hierin bekwaam zijn. In ieder huis waar ik binnentreed, zal ik slechts komen in het belang van mijn patiënten. Mijn leermeester zal ik eren en liefhebben als mijn ouders; ik zal in gemeenschap met hem leven en zo nodig mijn bezit met hem delen, de kunst leren zonder vergoeding en zonder dat daartoe een schrifte-lijke belofte nodig is; aan mijn zonen, aan de zonen van mijn leermeester en aan de leerlingen die verklaard hebben zich aan de regelen van het beroep te zullen houden, aan hen allen zal ik de grondslagen van de kunst leren. Al hetgeen mij ter kennis komt in de uitoefening van mijn beroep of in het dagelijks verkeer met mensen en dat niet behoort te worden rondverteld, zal ik geheim houden en niemand openbaren. Moge ik, als ik deze eed getrouwelijk houd, vreugde vinden in mijn leven en in de uitoefening van mijn kunst, maar moge het tegenovergestelde het geval zijn indien ik hem schend. Ik zal mij verre houden van iedere welbewuste slechte daad en van elke verleiding, in het bijzonder de geneugten der liefde met mannen of vrouwen, of zij vrij zijn of slaaf."











































 

 

















1   .   Waarom ‘je lijkt niet autistisch’ toch geen compliment is



In goede momenten ben ik veel te verbaal dan goed voor me is. Omdat ik geleerd heb vooral mijn best te doen, en goed over te komen. Een mens mag zich immers niet belachelijk maken en anderen niet kwetsen.

De beperkingen overstijgen en intuïtieve reacties inhouden, dat wordt ons in tal van onderwijsvormen bijgebracht. En als het daar niet lukt, dan wel door hulpverleners.


En als zij daarin niet slagen, dan binnenkort wel door lotgenoten die zich ervaringsdeskundigen noemen, een opleiding volgen met een diploma, een titel claimen en graag de jas van deskundige aantrekken om hulpverlenertje over ‘soortgenoten’ te spelen.


Gelukkig zijn er ook wel lotgenoten die gewoon ervaringen willen uitwisselen, en daarnaast actief zijn in de samenleving op hun manier (zonder dat dit betaald werk impliceert).

In goede momenten slik ik dus mijn woorden in. Ik probeer op mijn tenen te lopen langs de massa’s. En ik ben op mijn hoede voor de reactie van elk ongepast geluid en elke vreemde lichaamsbeweging die ik zou maken. Vanuit een angst voor de reacties tegen contextvreemd gedrag, dwing ik mezelf zo gepast en zo context-conform mogelijk te handelen. Daarbij besteed ik, na langdurige analyse, aandacht aan mijn houding, hygiëne, woorden en stem (ritme, intonatie en timbre). Er gaat heel wat energie in het goed willen doen.


In tegenstelling tot wat anderen denken, doe ik dat niet voor mijn plezier. Ook niet uit masochistische neigingen. Evenmin om te behagen of een verborgen agenda of mijn eigen zin erdoor te krijgen.

Het is eerder uit angst voor de consequenties in het contact met mensen die in een andere wereld leven en die alles buiten hun wereld als vreemd en gestoord en ‘idioot’ beschouwen. Hoewel zij zelf bij hoog en laag zullen beweren het ‘normale’ ontzettend te relativeren. En vaak zo progressief mogelijk uit de hoek willen komen, met hoogdravende discoursanalyses of net aardse ‘wij zijn gewone mensen’-filosofieën.


Om mezelf te beschermen probeer ik in die momenten dus zo goed mogelijk niet mezelf te zijn. Het is moeilijk, het doet pijn, het bezorgt ondraaglijke stress, het maakt het lijden er niet minder op maar het voorkomt erger.

Toch is de waardering daarvoor veelal ver te zoeken. Boven mijn hoofd heen wordt op de operatietafel het mes doorgegeven en maakt de chirurg grapjes over ‘al die idioten die zich autist noemen maar eigenlijk botte luiaards zijn’.


En hoewel een erkende diagnose van een multidisciplinair team al lang voorhanden is, in meervoud gekopieerd en aan alle diensten in het land is verstuurd (bij wijze van spreken), wordt in verslagen, soms ongevraagd geschreven, creatief omgesprongen met diagnoses, zonder me ook maar gezien te hebben. Af en toe vraagt de huisarts me ook eens ‘of ik nog steeds autisme heb’. Af en toe krijg ik zin om te zeggen: ‘tussen 5 en 10 november was ik even niet autistisch, dokter, maar voor de rest wel’.


Of bij een intake bij een centrum voor jobcoaching, die net een prijs heeft gewonnen als ‘meest tolerante ggz-dienst’, wil de intaker het eerst niet opschrijven als ik zeg autisme te hebben. Ze zegt: je hebt dat van het internet zeker? Na wat aandringen schrijft ze: ‘autistiforme persoonlijkheidsstoornis’ op. Als ik bezwaar maak (ik kan in spiegelschrift lezen), wordt ze plots erg boos (of dat denk ik toch). Als ik haar vraag waarom, zegt ze: je mag niet lachen met die arme autisten, het wordt tijd dat het statuut van arbeidsongeschiktheid afgeschaft wordt voor mensen als jij.


Dus wanneer een slimmerik me vertelt dat ik ‘een beetje autisme heb’ of ‘er echt niet autistisch uit zie’ of ‘toch niet echt autistisch gedrag stel’, of ik ‘autistiform’ ben, en dit is bedoeld als een compliment, of wanneer iemand zegt dat ik hem hoop moet geven dat het ooit toch nog goed komt met zijn autistische neefje, dan doet dat mij erg pijn en veel verdriet.


De bewering ‘je lijkt niet autistisch’ is volgens mij voor weinig mensen een compliment. Het wordt altijd gebruikt als een belediging, zowel tegen mensen met als zonder autisme, bij de eerste voluit en bij de laatste ironisch. Het is ook gebaseerd op een misverstand over wat autisme is (dat het bijvoorbeeld gaat over mensen die niet of moeilijk kunnen praten, al dan niet met anderen).


Zo’n uitspraak stereotypeert bovendien niet enkel autistische mensen maar het minimaliseert ook de inspanningen die iemand met autisme doet om in te passen bij andere mensen. Het gaat voorbij aan hard werk. Toch iets wat in onze samenleving zogezegd wordt geroemd. En wie dat zegt, verheerlijkt eigenlijk ook de pijn van het verborgen leven. Tot je breekt. Geheel onverwacht en onterecht, want ‘er was toch alles om gelukkig te zijn’?


Zo’n uitspraak is natuurlijk het goede moment om deze mensen iets bij te brengen (als je daarvoor de moed hebt). De mensen die zoiets zeggen hebben jammer genoeg te weinig openheid, dus misschien haalt het niet veel uit. Sommige mensen luisteren nu eenmaal naar wat er van buiten hun beleving komt, andere niet.

Veel liever zou ik me niet moeten inhouden, wandelen op mijn manier, mijn lichaam bewegen zonder me zorgen te maken of onveilig te voelen, nooit oogcontact te moeten maken … gewoon omdat ik zo ben. Niet alleen toevallig of naast al het andere, niet extra benoemd, maar van top tot teen als mezelf. Zoals iedereen die zichzelf mag zijn dus.


                                       Ron George





2/ 




















































































































































































































De tekst in het Nederlands - Kryon - Autisme


Als een mens lang genoeg zou leven, zou hij de trend zien.Want er is een trend.

Het begint bij wat je bij de kinderen ziet.

Tien jaar geleden hebben we jullie verteld dat er kinderen incarneren met een ander bewustzijn. Ze zijn meer conceptueel en minder lineair.

En dit komt door één ding, en slechts één ding,

vanwege de vibratieverhoging van het menselijk bewustzijn, dat wil zeggen dat wat om je heen is en dat spiritueel is sneller vibreert

Het is een omgevingsvibratie en de kinderen pakken het op.

Niet van hun ouders.

Als ze oud genoeg zijn om hun eigen gedachtenwereld te hebben,

pakken ze het op en ze worden conceptuele denkers

En jij, bent niét op die manier gekomen.

Enhet is daar dat het gaat wringen, zoals we zeggen,

als het lineaire het niet-lineaire ontmoet.

En het is moeilijk om een ouder te zijn,

En het is moeilijk om ze te onderwijzen.

Ze zijn gewoon een beetje meer kwantum dan jij.

Nu ja ... dat is evolutie.

Je mag ze noemen zoals je wilt ...

Ze zijn kinderen van het nieuw bewustzijn.

Dat is wat ze zijn.

En bijna elk kind op de planeet dat vandaag is geboren, is er één van.

Zij zijn ook jullie toekomstige leiders.

Er is een evolutie aan de gang, en die bevindt zich binnen handbereik.

Maar de ontkenning is groot. ... Het wordt ontkend door psychologen die een vooroordeel hebben dat we al hebben besproken ... het vooroordeel ... dit is het.

De menselijke natuur is statisch, deze verandert nooit.

Daarom gaat alle psychologie over ...

Het leren gaat over één enkele onveranderlijke menselijke natuur en hoe meer je deze bestudeert, hoe beter je wordt.

Maar dan zijn er de kinderen.

En die zorgen voor behoorlijk wat verwarring.

We gaan zoeken waarom de kinderen zo anders zijn en we geven het namen…

Voor hen,  en de ziektebeelden…

en dan zijn er de medicijnen ...

Ik zei je, dit zou een uitbreiding zijn van wat je net al hoorde.

En dan is er nog iets waar je niet aan dacht:  autisme.

Heb je de toename gezien?

Heb je de toename gezien?

Wat doe je ermee?

De wetenschap heeft de toename gezien,

Artsen hebben de toename gezien, en dus ... wat doen ze?

Wat is er mis, zeggen ze!

Hoe kunnen we dit controle?

Het moeten de vaccinaties zijn!  Zeggen ze…

Het moet de omgeving zijn, zeggen ze.

Iets veroorzaakt een misvorming in de geest, autisme genoemd, zeggen ze.

 

Nu zal ik je vertellen wat het is.

Het is evolutie.

Het is de manier waarop de natuur werkt waar het de grenzen van mutatie verder duwt, om erachter te komen, waar je dit allemaal een plaats gaat geven,

met een geest die nieuw is voor de planeet.

Een geest die meer kwantum is voor de planeet, en geen lineaire structuur heeft.

Ze zitten vast in een lineaire wereld.

Het is geen wonder dat de kinderen met hun hoofd tegen de muur slaan.

Trachtend de dingen te lineariseren terwijl ze geen lineaire structuur hebben

in het bewustzijn dat het hunne is.

Ze zijn hun tijd ver vooruit. En de mens staat erop te kijken en zegt: wat is hier mis?

Er is een uitbreiding gaande

En die uitbreiding omvat een bewustzijn van de creator in henzelf.

 

 

Le Texte en Français - Kryon - Autisme



Si une personne pouvait vivre plus longtemps il remarquerait une tendance. Il y a une tendance.  Et cela commence avec ce que les enfants nous montrent.

Il y a une décennie, nous vous avons annoncé : des enfants avec une autre conscience. Ils sont plutôt conceptuels et moins linéaires.

La raison pour cela, n’est qu’une seule chose : l’augmentation vibrationnelle de la conscience humaine, c’est à dire :  Tout ce qui est autour de vous, est spirituellement vibrant plus vite.

C’est une vibration de l’environnement, et les enfants l’attrapent ( ramassent). Pas des parents.  Une fois qu’ils ont atteint l’âge d’avoir des pensées à eux-mêmes, ils l’attrapent, en deviennent des penseurs conceptuels. 

Et vous n’avez pas réussi d’être là.

Et là, ça cloche, on pourrait dire, quand le linéaire rencontre le non-linéaire. Ce n’est pas facile d’être parent. Pas facile d’être un éducateur. Car ils sont un tout petit peu plus quantique que vous. Et cela s’appelle : l’évolution.

Vous pouvez les donner n’importe quel nom… Ce sont des enfants d’une conscience nouvelle.  Rien que ça !

Et quasi chaque enfant sur notre planète, qui vient de naître en est un ! C’est eux nos ‘chefs d’états’ de demain.

Nous nous trouvons face à face avec une évolution.

Et c’est nié… Nié par les psychologues qui ont une déformation, dont on a déjà parlé… une déformation… C’est ceci :

La nature humaine doit être statique, et ne change pas.  

C’est pourquoi tout psychologie nous parle de la connaissance d’une seule nature humaine statique, et de plus que vous l’étudiez, le meilleur que vous devenez.

Mais maintenant, il y a ces enfants. Et cela bouleverse notr’équilibre, non ? On va chercher des raisons pour ces différences dans les enfants, et on y met des étiquettes. De maladies. Et puis il y a les médicaments… Je vous avais averti que cela deviendrai une extinction de ce que vous aviez déjà entendu. Je vous donne quelque chose, dont vous n’avez pas encore pensé : l’autisme. Est-ce que vous avez remarqué l’augmentation ? Est-ce que vous avez remarqué l’augmentation ? La science a vu l’augmentation. Les docteurs ont vu l’augmentation… et… qu’est-ce qu’ils font ? Ils disent : qu’est-ce qui ne va pas !  Comment contrôler tout cela ! Cela doit être à cause des vaccins ! ils disent… non c’est plutôt l’environnement, ils disent… Il y a quelque chose qui est à l’origine d’une déformation dans l’esprit, ce qu’on appelle : l’autisme… ils disent. Moi je vais vous dire, de quoi il s’agit. C’est l’évolution. C’est la façon dont la nature travaille, là où elle repousse les limites de la mutation, pour enfin découvrir ou il va s’installer avec un esprit qui est nouveau pour la planète. Un esprit.  

Qui est nettement plus quantique pour notre planète, et qui n’a pas une structure linéaire. Ces gens sont mis en otage dans un monde linéaire. Alors ce n’est pas étonnent, de voir nos enfants se frapper les têtes contre le mur ! En essayant de linéariser des choses, sans qu’ils aient eux-mêmes une structure linéaire dans leur conscience de tout ce qui est.

Ils sont très avancés pour le temps dans lequel ils vivent.

Et les humains les observent et disent : qu’est-ce qui ne va pas ici ?

Il se passe : une expansion !

Et l’expansion inclus une conscience du créateur qu’ils portent en eux.